ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៦

​ខ្ញុំ​ដឹង​នូវ​បុព្វេ​និវាស​ ​ទិព្វចក្ខុ​ ​ខ្ញុំ​បាន​ជំរះ​ស្អាត​ហើយ​ ​ប្រយោជន៍​របស់​ខ្លួន​ ​គឺ​ព្រះ​អ​រហ​ត្ដ​ ​ខ្ញុំ​បាន​ដល់​ដោយលំដាប់​ហើយ​ ​សាសនា​របស់​ព្រះពុទ្ធ​ ​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ហើយ​។​ ​ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​មិន​ប្រមាទ​ ​បាន​ស្ដាប់​ ​បាន​រៀន​ល្អ​នូវ​សិក្ខា​ ​ក្នុង​ពាក្យ​ប្រៀនប្រដៅ​របស់​លោក​ ​អាសវៈ​ទាំងពួង​របស់ខ្ញុំ​អស់ហើយ​ ​ឥឡូវ​ភព​ថ្មី​មិន​មាន​ទេ​។​ ​លោក​ប្រៀនប្រដៅ​ខ្ញុំ​ដោយ​វ័ត​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ជា​អ្នក​អនុគ្រោះ​ ​ទំនុកបម្រុង​ ​(​នូវ​ខ្ញុំ​)​ ​ឱវាទ​របស់​លោក​មិន​ឥតអំពើ​ឡើយ​ ​ខ្ញុំ​ជា​សិស្ស​បាន​រៀនសូត្រ​ហើយ​។​

​សុ​មន​ត្ថេ​រ​។​


 [​២០៣​]​ ​មាន​សេចក្ដី​ដំណាល​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​មាតា​បាន​បង្ហាញ​នូវ​ជន្លួ​ន​ ​(​ឱវាទ​)​ ​ដល់​អាត្មាអញ​ ​អាត្មាអញ​ដែល​មាតា​ប្រៀនប្រដៅ​ ​បាន​ស្ដាប់​ពាក្យ​របស់​លោក​ហើយ​ ​ជា​អ្នកមាន​ព្យាយាម​មុតមាំ​ហើយ​ ​មានចិត្ត​បញ្ជូន​ទៅកាន់​ព្រះនិព្វាន​ ​បាន​ដល់​នូវ​សម្ពោធិ​ដ៏​ឧត្ដម​។​ ​អាត្មាអញ​ជា​អរហន្ដ​ ​ទក្ខិណេយ្យ​បុគ្គល​ ​មាន​ត្រៃវិជ្ជា​ ​ឃើញ​ព្រះនិព្វាន​ឈ្មោះ​អមតៈ​ ​អាត្មាអញ​ឈ្នះ​សេនា​នៃ​មារ​ ​ជា​អ្នក​មិន​មាន​អាសវៈ​។​ ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ណា​របស់​អាត្មាអញ​ ​ខាងក្នុង​ក្ដី​ ​ខាងក្រៅ​ក្ដី​ ​អាសវៈ​ទាំងអស់​នោះ​ ​អាត្មាអញ​កាត់ផ្ដាច់​ហើយ​ ​ឥតមាន​សេសសល់​ ​ទាំង​មិនកើត​ទៀត​ទេ​។​ ​បងស្រី​មាន​សេចក្ដី​ក្លៀវក្លា​ ​បាន​ពោល​នូវ​សេចក្ដី​នេះ​
ថយ | ទំព័រទី ២១៧ | បន្ទាប់
ID: 636866493818018442
ទៅកាន់ទំព័រ៖