ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៦

ត្រូវ​ជរា​បិទបាំង​ហើយ​ ​ជា​សត្វ​ឥតមាន​ទីពឹង​ ​តែង​លំបាក​ជានិច្ច​ ​ដូចជា​មនុស្ស​អ្នកធ្វើ​កំហុស​នោះ​ដែល​មាន​អាជ្ញា​សំរេច​ហើយ​។​ ​មច្ចុ​ ​ព្យាធិ​ ​និង​ជរា​ ​ទាំង​ ​៣​ ​នេះ​ ​ដូចជា​គំនរ​ភ្លើង​កំពុង​រាល​មក​ ​កំឡាំង​ដើម្បី​ទប់ទល់​មិន​មាន​ ​សន្ទុះ​សម្រាប់​រត់ចេញ​ ​ក៏​មិន​មាន​។​ ​បុគ្គល​គប្បី​ធ្វើ​ថ្ងៃ​ ​កុំ​ឲ្យ​ឥតអំពើ​ ​ដោយ​កិច្ច​តិច​ក្ដី​ ​ច្រើន​ក្ដី​ ​រាត្រី​រមែង​អស់​ទៅ​យ៉ាងណា​ ​ៗ​ ​ជីវិត​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ថយ​ទៅ​យ៉ាងនោះ​ ​ៗ​ ​ដែរ​។​ ​រាត្រី​ខាងក្រោយ​របស់​បុគ្គល​អ្នកដើរ​ក្ដី​ ​ឈរ​ក្ដី​ ​អង្គុយ​ក្ដី​ ​ដេក​ក្ដី​ ​រមែង​កង្ខើញ​ចូល​មក​ជិត​ ​កាល​នេះ​ ​មិនមែន​ជា​កាលគួរ​អ្នក​ប្រមាទ​ទេ​។​

​សិរិ​មណ្ឌ​ត្ថេ​រ​។​

​ [​២២៤​]​ ​កាយ​មាន​ជើង​ពីរ​នេះ​ ​មិន​ស្អាត​ ​មាន​ក្លិនស្អុយ​ ​ពេញដោយ​សាកសព​ផ្សេង​ ​ៗ​ ​បង្ហូរ​ ​(​នូវ​វត្ថុ​មិន​ស្អាត​)​ ​ចេញតាមទ្វារ​នោះ​ ​ៗ​ ​ដែល​មនុស្ស​ខំ​រក្សាថែ​ទាំ​ ​(​ជានិច្ច​)​។​ ​រូប​ ​សំឡេង​ ​ក្លិន​ ​រស​ ​និង​ផោដ្ឋព្វៈ​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​នៃ​ចិត្ត​ ​តែង​បៀតបៀន​បុថុជ្ជន​ ​ដូច​អ្នកនេសាទ​ធ្វើ​វត្ថុ​ឲ្យ​កំបាំង​ហើយ​ ​(​ចាប់​)​ ​ម្រឹគ​ដោយ​គ្រឿង​ចង​^(​១​)​ ​(​ចាប់​)​ ​ត្រី​ដោយ​សន្ទូច​ ​(​ចាប់​)​ ​ស្វា​ដោយ​ជ័រ​ ​កាមគុណ​ទាំង​ ​៥​ ​នេះឯង​ ​តែង​ប្រាកដ​ក្នុង​រូប​នៃ​ស្រី​។​ ​

---

ID: 636866499525324882

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨