ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៧

 ​(​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​)​ ​និគ្រោធ​កប្ប​ភិក្ខុ​ ​បាន​ផ្ដាច់បង់​នូវ​សេចក្ដីប្រាថ្នា​ ​ក្នុងនាម​រូប​នេះ​អស់ហើយ​ ​បាន​ផ្ដាច់បង់​នូវ​ខ្សែ​នៃ​សេចក្ដីប្រាថ្នា​ ​ជាទី​ដេក​នៅ​រឿយ​ ​ៗ​ ​ក្នុង​សន្ដាន​ ​អស់​រាត្រីកាល​ដ៏​វែង​ ​ទាំង​បាន​ឆ្លង​ចាក​ជាតិ​ ​និង​មរណៈ​ ​ឥតមាន​សេសសល់​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ប្រសើរ​ដោយ​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥​ ​(​មាន​សទ្ធិន្រ្ទិយ​ជាដើម​)​ ​បាន​ត្រាស់​ហើយ​យ៉ាងនេះ​។​ ​
 បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជា​ឥសី​គំរប់​ ​៧​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​នេះ​ ​បានឮ​ព្រះពុទ្ធដីកា​របស់​ព្រះអង្គ​ហើយ​ ​ក៏​ជ្រះថ្លា​ ​ឯ​កិច្ចការ​ដែល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​សួរ​ហើយ​ ​មិន​សោះសូន្យ​ទេ​ ​ព្រះ​ខីណាសវ​ព្រាហ្មណ៍​ ​មិន​បញ្ឆោត​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​។​ ​សាវ័ក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​ ​ពោល​យ៉ាងណា​ ​ធ្វើ​យ៉ាងនោះ​ ​បាន​ផ្ដាច់​នូវ​សំណាញ់​ដ៏​មាំ​ ​ដែល​មច្ចុ​អ្នកមាន​មាយា​ផ្សាយ​ទៅ​ហើយ​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គួរ​បាន​ទត​ឃើញច្បាស់​ ​នូវ​ខាងដើម​នៃ​ឧបាទាន​ ​ក​ប្ប​ត្ថេ​របា​នក​ន្ល​ងនូ​វលំ​នៅ​នៃ​មច្ចុរាជ​ ​ដែលគេ​ឆ្លង​បាន​ដោយ​កម្រ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ឧត្តម​ជាង​សត្វ​ជើង​ពីរ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​សូម​ក្រាប​ថ្វាយបង្គំ​និគ្រោធ​ក​ប្ប​ត្ថេ​រនោះ​ ​ជា​បុត្រ​របស់​ព្រះអង្គ​ ​ដែល​ទុកដូចជា​ទេវតា​ ​ឧត្តម​ជាង​ទេវតា​ ​ជា​អនុជាតបុត្ត​ ​មាន​ព្យាយាម​ធំ​ ​ជា​បុគ្គល​មិន​ធ្វើបាប​ ​ជា​ឱរស​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​នាគ​។​ ​ឮថា​ ​វង្គី​សត្ថេ​រមាន​អាយុ​ ​បាន​សំដែង​គាថា​ទាំងឡាយ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​។​

​ចប់​ ​មហា​និបាត​។​

ថយ | ទំព័រទី ១៤២ | បន្ទាប់
ID: 636866997151467469
ទៅកាន់ទំព័រ៖