ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៧

​កុលបុត្រ​បាន​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​ចូល​មកកាន់​ផ្នួស​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ណា​ ​ប្រយោជន៍​នោះ​ ​គឺ​ការ​អស់​ទៅ​នៃ​សំយោជនៈ​ទាំងពួង​ ​អាត្មាភាព​បាន​ដល់ហើយ​។​ ​

​រដ្ឋ​បា​លត្ថេរ​។​

​ [​២៥៣​]​ ​បុគ្គល​កាល​ឃើញ​រូប​ហើយ​ ​ធើ្វ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​នូវ​និមិត្ត​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ស្មារតី​រមែង​ភ្លាំងភ្លាត់​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​មានចិត្ត​ត្រេកអរ​ ​ទទួលយក​ ​លេប​យក​នូវ​អារម្មណ៍​នោះ​។​ ​វេទនា​ទាំងឡាយ​ជាច្រើន​ ​មាន​រូប​ជា​ដែន​កើត​ ​រមែង​ចំរើន​ដល់​បុគ្គល​នោះ​ ​ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ចង្អៀតចង្អល់​ ​ព្រោះ​អភិជ្ឈា​ ​(​ការ​សំឡឹង​រំពៃ​)​ ​ផង​ ​ព្រោះ​វិហេសា​ ​(​ការបៀតបៀន​)​ ​ផង​ ​កាល​បុគ្គល​សន្សំ​យ៉ាងនេះ​ ​ទុក្ខ​ ​(​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​)​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​លោក​ពោល​ថា​ ​ឆ្ងាយ​អំពី​ព្រះនិព្វាន​។​ ​បុគ្គល​កាល​ឮ​សំឡេង​ហើយ​ ​ធើ្វ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​នូវ​និមិត្ត​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ស្មារតី​រមែង​ភ្លាំងភ្លាត់​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​មានចិត្ត​ត្រេកអរ​ទទួលយក​ ​លេប​យក​នូវ​អារម្មណ៍​នោះ​។​ ​វេទនា​ទាំងឡាយ​ជាច្រើន​ ​មាន​សំឡេង​ជា​ដែន​កើត​ ​រមែង​ចំរើន​ដល់​បុគ្គល​នោះ​ ​ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ចង្អៀតចង្អល់​ ​ព្រោះ​អភិជ្ឈា​ផង​ ​ព្រោះ​ ​វិហេសា​ផង​ ​បុគ្គល​កាល​សន្សំ​យ៉ាងនេះ​ ​ទុក្ខ​ ​(​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​)​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​លោក​ពោល​ថា​ ​ឆ្ងាយ​អំពី​ព្រះនិព្វាន​។​ ​

ID: 636866953781746863

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨