ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៧

​ចុះ​ភិក្ខុ​ណា​ ​ជា​សេនាបតី​របស់​ព្រះអង្គ​ ​ជា​សាវ័ក​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ព្រះ​សាស្ដា​ ​ភិក្ខុ​ណា​ ​ញ៉ាំង​ធម្មចក្ក​នេះ​ ​ដែល​ព្រះអង្គ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ហើយ​ ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​បាន​។​
 (​ព្រះមានព្រះភាគ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​សេ​លៈ​)​ ​ភិក្ខុ​សារីបុត្ត​ ​ជា​អនុជាត​របស់​តថាគត​ ​ញ៉ាំង​ធម្មចក្ក​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ដែល​តថាគត​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ហើយ​ ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​បាន​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ទុក្ខសច្ច​ដែល​គួរ​ដឹង​ច្បាស់​ ​តថាគត​បានដឹង​ច្បាស់​ហើយ​ ​មគ្គសច្ច​ដែល​គួរ​ចំរើន​ ​តថាគត​បាន​ចំរើន​ហើយ​ ​សមុទយសច្ច​ ​ដែល​គួរ​លះ​ ​តថាគត​ក៏បាន​លះ​ហើយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ទើប​តថាគត​ ​ជា​ព្រះពុទ្ធ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​អ្នក​ចូរ​កម្ចាត់បង់​នូវ​សេចក្តី​សង្ស័យ​ក្នុង​តថាគត​ចេញ​ ​អ្នក​ចូរ​ជឿស៊ប់​ចុះ​ ​(​ព្រោះថា​)​ ​ការ​ចួប​ប្រទះ​នឹង​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ទាំងឡាយ​រឿយ​ ​ៗ​ ​ជា​ការ​រកបាន​កម្រ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ការ​កើត​ប្រាកដ​ឡើង​រឿយ​ ​ៗ​ ​នៃ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ណា​ ​ដែល​រកបាន​ដោយ​ក្រ​ក្នុង​លោក​ ​តថាគត​នោះ​ ​ជា​ព្រះពុទ្ធ​ ​ដូច​ពេទ្យ​វះ​ ​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ​បំផុត​ ​មាន​សភាព​ដូច​ព្រហ្ម​ ​មានតម្លៃ​ដ៏​លើសលុប​ ​ជា​អ្នក​ញាំញី​នូវ​មារ​ ​និង​សេនា​នៃ​មារ​ ​ធើ្វ​នូវ​បច្ចាមិត្ត​ទាំងអស់​ ​ឲ្យ​នៅក្នុង​អំណាច​ ​ហើយ​រីករាយ​ ​ឥតមាន​ភ័យ​អំពី​ទីណា​ឡើយ​។
ថយ | ទំព័រទី ៦៦ | បន្ទាប់
ID: 636866955083471317
ទៅកាន់ទំព័រ៖