ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៧

​ភិក្ខុ​ណា​ ​គ្មាន​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​មិន​ចង​សេចក្តី​ក្រោធ​ទុក​ ​មិន​មាន​មាយា​ ​ប្រាសចាក​សេចក្តី​ញុះញង់​ ​មាន​បញ្ញា​ល្អ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​មិន​សោក​ស្តាយ​ ​ក្នុង​កាល​ខាងមុខ​ ​ដោយ​សេចក្តី​ប្រតិបត្តិ​យ៉ាងនេះ​។​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មាន​សទ្ធា​មិន​ញាប់ញ័រ​ ​បាន​ដំ​កល់​ស៊ប់​ក្នុង​ព្រះ​តថាគត​ផង​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មាន​សីល​ល្អ​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​នៃ​ព្រះ​អរិយៈ​ ​ដែល​ព្រះ​អរិយៈ​សរសើរ​ហើយ​ផង​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មាន​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ក្នុង​សង្ឃ​ផង​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មានការ​យល់ឃើញ​ត្រង់​ផង​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​ ​ហៅ​បុគ្គល​នោះ​ ​ថា​ជា​អ្នក​មិន​ខ្សត់​ ​ជីវិត​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​មិនមែន​ជា​មោឃៈ​ទេ​។​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​មេធាវី​បុគ្គល​ ​កាល​រលឹក​នូវ​ពាក្យ​ប្រដៅ​របស់​ព្រះពុទ្ធ​ទាំងឡាយ​ ​គួរ​ប្រកប​រឿយ​ ​ៗ​ ​នូវ​សទ្ធា​ផង​ ​សីល​ផង​ ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ផង​ ​ការយល់​ធម៌​ផង​។​

​សិរិ​មិត្ត​ត្ថេ​រ​។​

​ [​២៣២​]​ ​កាលណា​ខ្ញុំ​ឃើញ​ព្រះ​សាស្តា​ ​ព្រះអង្គ​គ្មាន​ភ័យ​អំពី​ទីណា​ជាដំបូង​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ ​សេចក្តី​សង្វេគ​ក៏​មានដល់​ខ្ញុំ​ ​ព្រោះ​ឃើញ​ព្រះ​សាស្តា​ជា​ឧត្តមបុរស​។​ ​អ្នកណា​ ​ច្រាន​សិរី​ដែល​មក​ ​(​រក​ខ្លួន​)​ ​ដោយដៃ​ ​ឬ​ជើង​

ID: 636866928345161973

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨