ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៧

ថេរីគាថា​ ​តិក​និបាត​

​ [​២៩៤​]​ ​តាំងពី​កាល​អាត្មាអញ​បួស​មក​ ​បាន​ ​២៥​ ​ឆ្នាំ​ហើយ​ ​អាត្មាអញ​មិនទាន់​បាន​ស្គាល់​នូវ​សេចក្ដី​ស្ងប់ចិត្ត​ម្ដង​ទេ​។​ ​អាត្មាអញ​មិនបាន​សេចក្ដី​ស្ងប់ចិត្ត​ ​មិន​លុះអំណាច​ក្នុង​ភាវនា​ចិត្ត​ ​តែ​តមក​ ​អាត្មាអញ​រឭក​ដល់​សាសនា​នៃ​ព្រះ​ជិនស្រី​ ​ក៏បាន​ដល់​នូវ​សេចក្ដី​សំវេគ​។​ ​អាត្មាអញ​ត្រូវ​ទុក្ខ​ធម៌​ជាច្រើន​ពាល់ត្រូវ​ហើយ​ ​ជា​អ្នក​ត្រេកអរ​ក្នុង​សេចក្ដី​មិន​ប្រមាទ​ ​បានសម្រេច​នូវ​ការ​អស់​ទៅ​នៃ​តណ្ហា​ ​សាសនា​របស់​ព្រះពុទ្ធ​ ​អាត្មាអញ​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​ថ្ងៃនេះ​ជា​រាត្រី​ ​ទី​ ​៧​ ​របស់​អាត្មាអញ​ ​ជា​រាត្រី​ដែល​តណ្ហា​រីងស្ងួត​។​

​សា​មា​ថេរី​ដទៃទៀត​។​

​ [​២៩៥​]​ ​អាត្មាអញ​ ​មិនបាន​សេចក្ដី​ស្ងប់​រម្ងាប់ចិត្ត​ ​មិន​លុះ​ក្នុង​អំណាច​ភាវនា​ចិត្ត​ ​បាន​ចេញទៅ​ខាងក្រៅ​អំពី​លំនៅ​ ​៤​ ​ដង​ ​៥​ ​ដង​។​ ​អាត្មាអញ​នោះ​ ​បាន​ចូល​ទៅ​រក​ភិក្ខុនី​ ​ដែល​អាត្មាអញ​គួរ​ជឿ​ ​(​បដាចារា​ថេរី​)​ ​ភិក្ខុនី​នោះ​ ​បាន​សំដែងធម៌​ ​គឺ​ ​ខន្ធ​ ​អាយតនៈ​ ​ធាតុ​ ​ដល់​អាត្មាអញ​។​ ​លុះ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ស្ដាប់ធម៌​របស់​លោក​ ​តាម​ទំនង​ដែល​លោក​បាន​ប្រៀនប្រដៅ​ ​អាត្មាអញ​ក៏​ឆ្អែត​ដោយ​បីតិ​ ​និង​សុខៈ​ ​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក​មួយ​ ​អស់​ ​៧​ ​ថ្ងៃ​។​ ​ក្នុង​ថ្ងៃទី​ ​៨​ ​អាត្មាអញ​បាន​ទំ​លាយ​គំនរ​ងងឹត​ ​គឺ​មោហៈ​ ​ហើយ​សណ្ដូកជើង​ទាំងគូ​។​ ​

​ឧត្តមា​ថេរី​។​

ID: 636867001508046651

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨