ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៧

 ​[​២៩៦​]​ ​ពោជ្ឈង្គ​ទាំង​ ​៧​ ​ណា​ ​ជា​ឧបាយ​ដើម្បី​ដល់​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ ​ពោជ្ឈង្គ​ទាំងអស់​នោះ​ ​អាត្មាអញ​បាន​ចំរើន​ហើយ​ ​តាមលំអាន​ដែល​ព្រះពុទ្ធ​សំដែង​ហើយ​។​ ​អាត្មាអញ​ជា​ឱរស​ធីតា​របស់​ព្រះពុទ្ធ​ ​ជា​អ្នក​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ព្រះនិព្វាន​ ​ក្នុង​កាល​ទាំងពួង​ ​ជា​អ្នក​បាន​សុញ្ញ​សមាបត្តិ​ ​និង​អនិមិត្ត​សមាបត្តិ​ ​តាមប្រាថ្នា​។​ ​កាម​ទាំងអស់​ ​ទោះជា​ទិព្វ​ក្ដី​ ​ជា​របស់​មនុស្ស​ក្ដី​ ​អាត្មាអញ​បាន​កាត់ផ្ដាច់​ផ្ដិល​ហើយ​ ​ជាតិ​សង្សារ​របស់​អាត្មាអញ​ ​អស់រលីង​ហើយ​ ​ឥឡូវនេះ​ ​ភព​ថ្មី​មិន​មាន​ទេ​។​ ​

​ឧត្តមា​ថេរី​ ​មួយ​រូប​។​


 [​២៩៧​]​ ​អាត្មាអញ​បាន​ចេញទៅ​ ​អំពី​ទី​សម្រាក​ ​ក្នុង​វេលា​ថ្ងៃ​ ​លើ​ភ្នំ​ឈ្មោះ​ ​គិជ្ឈកូដ​ ​ហើយ​បានឃើញ​ដំរី​ដែល​ចុះឡើង​ ​ក្បែរ​ឆ្នេរ​ស្ទឹង​ ​(​ឈ្មោះ​ចន្ទ​ភា​គា​)​។​ ​បុរស​កាន់​កង្វេរ​ ​បង្គាប់​ថា​ ​ឯង​ចូរ​ជូន​ជើង​មក​ ​ដំរី​ក៏​ជូន​ជើង​ ​ហើយ​បុរស​ក៏​ឡើងជិះ​ដំរី​។​ ​អាត្មាអញ​បានឃើញ​ដំរី​ ​ដែលគេ​មិនទាន់​ទូន្មាន​ ​គេ​អាច​ទូន្មាន​ ​ឲ្យ​លុះ​ក្នុង​អំណាច​របស់​ពួក​មនុស្ស​បាន​ ​ហើយក៏​ទៅកាន់​ព្រៃ​ ​តាម​កិរិយា​របស់​ដំរី​នោះ​ ​ក៏បាន​ធ្វើ​ចិត្ត​ឲ្យ​នឹងធឹង​ ​ព្រោះ​ឃើញ​ដំរី​នោះ​។​ ​

​ទន្ដិ​កា​ថេរី​។​

ថយ | ទំព័រទី ១៥៤ | បន្ទាប់
ID: 636867001780632242
ទៅកាន់ទំព័រ៖