ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៨

​មុទុ​បាណិ​ជាតក​ ​ទី២​


 [​៣៨៥​]​ ​(​ព្រះរាជធីតា​ ​ពោល​ថា​)​ ​បើ​ចូឡុបដ្ឋាក​ ​មានដៃ​ដ៏​ទន់​ ​១​ ​ដំរី​ដែល​ព្រះអង្គ​បង្ហាត់​រាបសា​រហើយ​ ​១​ ​ពេល​ងងឹតសូន្យ​ឈឹង​ ​១​ ​ភ្លៀង​បង្អុរ​ចុះ​ ​១​ ​គប្បី​មាន​ក្នុង​កាលណា​ ​សេចក្ដី​ប៉ង​ក្នុង​ព្រះរាជហឫទ័យ​របស់​ព្រះអង្គ​ ​គង់​នឹង​សម្រេច​ ​ក្នុង​កាលនោះ​មិនខាន​។​
 [​៣៨៦​]​ ​(​ព្រះរាជា​ពោធិសត្វ​ជា​បិតា​ ​ពោល​ថា​)​ ​ស្រី​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​បុគ្គល​មិន​គួរ​និយាយ​ដោយ​ពាក្យទន់​ភ្លន់​ឡើយ​ ​ជា​ស្រី​ដែល​បំពេញ​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​ប្រាកដ​ស្មើដោយ​ស្ទឹង​ ​រមែង​លិច​ចុះ​ ​(​ក្នុង​អបាយ​ ​៤​)​ ​បណ្ឌិត​បុរស​ដឹង​ច្បាស់​ហើយ​ ​គួរ​គេច​ចេញ​អំពី​ចម្ងាយ​។​
 [​៣៨៧​]​ ​ស្រី​ទាំង​នុ៎ះ​ ​ចូល​ទៅ​គប់​រក​បុរស​ណា​ ​ដោយ​សេចក្ដី​ពេញចិត្ត​ក្ដី​ ​ដោយ​ទ្រព្យ​ក្ដី​ ​តែង​ដុត​បំផ្លាញ​បុរស​នោះ​ ​(​ឲ្យ​វិនាស​)​ ​យ៉ាង​ឆាប់​ ​ដូច​ភ្លើង​ ​(​ដែល​ឆេះ​)​ ​នូវ​ទីនៅ​របស់​ខ្លួន​។​

​ចប់​ ​មុទុ​បាណិ​ជាតក​ ​ទី២​។​

ថយ | ទំព័រទី ១៤៩ | បន្ទាប់
ID: 636867298895456238
ទៅកាន់ទំព័រ៖