ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៨

​រោម​ជាតក​ ​ទី៧​

​ [​៤៣០​]​ ​(​តាបស​ ​ពោល​ថា​)​ ​ម្នាល​រោម​កៈ​ ​យើង​នៅក្នុង​គុហា​ភ្នំ​ ​ជាង​ ​៥០​ ​ឆ្នាំ​ ​ពួក​អណ្ឌជ​សត្វ​ ​(​សត្វ​កើតអំពី​ពង​ទាំងនេះ​ ​)​ ​មិន​មាន​សេចក្ដី​រង្កៀស​ ​ជា​សត្វ​មានចិត្ត​ស្លូតត្រង់​ ​រមែង​មកកាន់​កណ្ដាប់ដៃ​នៃ​យើង​ក្នុង​កាលមុន​។​
​ [​៤៣១​]​ ​ម្នាល​សត្វ​មាន​អវយវៈ​ក្ងក់​ ​ឥឡូវនេះ​ ​ពួក​ទិ​ជ​សត្វ​ ​(​សត្វ​កើត​ពីរ​ដង​)​ ​ទាំងនោះ​ ​(​ឃើញ​)​ ​ហេតុអ្វីបានជា​មាន​សេចក្ដី​ខ្វល់ខ្វាយ​ ​(​គេច​ចេញ​អំពី​ញកភ្នំ​នេះ​)​ ​ទៅ​នៅ​ញកភ្នំ​ដទៃ​វិញ​ ​ក្រែង​ ​(​ពួក​បក្សី​ទាំងនេះ​)​ ​ទៅ​ឃ្លាត​យូរ​ ​បាន​ជា​មិន​ស្គាល់​យើង​ដូចជា​ក្នុង​កាលមុន​ ​ឬក៏​ពួក​បក្សី​ទាំងនេះ​ ​មិនមែន​ជាពួក​បក្សី​ទាំងនោះ​ទេ​។​
​ [​៤៣២​]​ ​(​ពោធិសត្វ​ ​ពោល​ថា​)​ ​ពួក​យើង​ស្គាល់​លោក​ ​មិនមែន​ច្រឡំ​ទេ​ ​លោក​ ​ក៏​គឺ​លោក​ហ្នឹង​ដដែល​ ​ពួក​យើង​ ​គឺ​សត្វ​ទាំងនោះ​ ​មិនមែន​ជា​សត្វ​ដទៃ​ទេ​ ​តែថា​ ​ចិត្ត​របស់​លោក​ ​ប្រទូស្ត​ចំពោះ​ពួក​ជន​នេះ​ ​ម្នាល​អាជីវក​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជាពួក​យើង​តក់ស្លុត​នឹង​លោក​។​

​ចប់​ ​រោម​ជាតក​ ​ទី៧​។​

ID: 636867303977706926

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨ ២៣៩ ២៤០ ២៤១