ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៨

​អ​ននុ​សោ​ចិ​យ​ជាតក​ ​ទី៨​

​ [​៦១០​]​ ​(​តាបស​ពោធិសត្វ​ ​ពោល​ថា​)​ ​នាង​សម្មិល្ល​ហា​សិនី​ ​ជា​ស្រី​ដ៏​ចំរើន​ ​មាន​ក្នុង​ចន្លោះ​ពួក​សត្វ​ដ៏​ច្រើន​ដែល​ស្លាប់​ហើយ​ ​ពួក​សត្វ​ដែល​ស្លាប់​ហើយ​នោះ​ ​នឹង​មានប្រយោជន៍​អ្វី​ដល់​ខ្ញុំ​ ​ហេតុ​នោះ​ ​បាន​ជា​ខ្ញុំ​មិន​សោកស្ដាយ​នាង​សម្មិល្ល​ហា​សិនី​ ​ជាទីស្រឡាញ់​នុ៎ះ​ឡើយ​។​
​ [​៦១១​]​ ​វត្ថុ​ណា​ ​ៗ​ ​មិន​មានដល់​សត្វ​នោះ​ ​បើ​សត្វ​គប្បី​សោកស្ដាយ​ ​ចំពោះ​វត្ថុ​ដែល​គ្មាន​នោះ​ ​ៗ​ ​គប្បី​សោយសោក​ចំពោះខ្លួន​ឯង​ ​ដែល​លុះ​ក្នុង​អំណាច​នៃ​មច្ចុ​គ្រប់​កាល​ផង​។​
​ [​៦១២​]​ ​អាយុសង្ខារ​មិនទៅ​តាម​សត្វ​ណាមួយ​ ​ដែល​ឈរ​ ​អង្គុយ​ ​ដេក​ ​ដើរទៅ​មក​ឡើយ​ ​សត្វ​បើកភ្នែក​ ​ធ្មេចភ្នែក​ ​ដរាបណា​ ​វ័យ​របស់​សត្វ​តែង​រំកិល​ទៅ​ដរាប​នោះ​។​
​ [​៦១៣​]​ ​កាលបើ​សេចក្ដី​ព្រាត់ប្រាស​ក្នុង​ខ្លួន​ ​ជា​ផ្លូវ​ឥត​សង្ស័យ​នោះ​ហើយ​ ​បុគ្គល​គប្បី​អាណិត​សត្វ​រស់នៅ​ដ៏​សេសសល់​ ​មិន​គួរ​សោយសោក​ ​ចំពោះ​សត្វ​ដែល​ច្យុត​ហើយ​ទេ​។​

​ចប់​ ​អ​ននុ​សោ​ចិ​យ​ជាតក​ ​ទី៨​។​

ID: 636867330412238895

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨ ២៣៩ ២៤០ ២៤១