ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៨

 ​[​៦១៧​]​ ​(​រា​ធៈ​ ​និយាយ​តប​ថា​)​ ​ស្វា​ខ្មៅ​ឈ្មោះ​កាឡ​ពាហុ​ ​ញាក់​ត្រចៀក​ ​ធ្វើមុខ​ក្រញូវ​ ​គង់​ធ្វើឲ្យ​ព្រះរាជ​កុមារ​ភិតភ័យ​ ​ដោយ​ការ​សង្ឃក​ថា​ ​មុ​ហុំ​ ​មុ​ហុំ​ ​វា​មុខ​ជា​នឹង​ឋិតនៅ​ឆ្ងាយ​អំពី​បាយ​ ​និង​ទឹក​ ​ដោយហេតុ​ណា​ ​វា​នឹង​ធ្វើ​នូវ​ហេតុ​នោះ​ ​ដោយខ្លួនឯង​ពុំលែង​ឡើយ​។​

​ចប់​ ​កាឡ​ពាហុ​ជាតក​ ​ទី៩​។​


​សីល​វី​មំស​ជាតក​ ​ទី១០​


 [​៦១៨​]​ ​(​បុរោហិត​ពោធិសត្វ​ ​និយាយ​ថា​)​ ​បានឮ​មក​ថា​ ​សីល​ ​ជា​គុណជាត​ដ៏​ល្អ​ ​សីល​ ​ជា​គុណ​ដ៏​ប្រសើរ​ក្រៃលែង​ក្នុង​លោក​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ទតមើល​ចុះ​ ​ដូចយ៉ាង​នាគ​ ​ជា​សត្វ​មានពិស​ដ៏​ខ្លាំង​ពន្លឹក​ ​មិន​ហ៊ាន​បៀតបៀន​ ​ដោយ​យល់ថា​ ​បុគ្គល​នេះ​មាន​សីល​។​ ​
 [​៦១៩​]​ ​(​ពោធិសត្វ​ ​ពោល​ថា​)​ ​ដុំ​សាច់​បន្ដិច​បន្តួច​ ​នៅ​មានដល់​ខ្លែង​នោះ​ ​ដរាបណា​ ​ពួក​ប្រមង់​ក្នុង​លោក​ ​ចោម​ចឹក​ខ្លែង​នោះ​ ​ដរាប​នោះ​ដែរ​ ​សត្វ​បក្សី​ដ៏​សេស​ ​មិនបាន​បៀតបៀន​ខ្លែង​ដែល​មិន​មានសាច់​ជា​គ្រឿង​កង្វល់​នោះ​។​
 [​៦២០​]​ ​បុគ្គល​ដេកលក់​ជា​សុខ​ ​ព្រោះ​មិន​មាន​សេចក្ដីប្រាថ្នា​ ​សេចក្ដីប្រាថ្នា​ដែល​មាន​លទ្ធផល​ក៏​ជា​សុខ​ ​នាង​បិ​ង្គលា​ទាសី​ ​បាន​ធ្វើ​នូវ​សេចក្ដីប្រាថ្នា​ ​ឲ្យ​គ្មាន​សេចក្ដីប្រាថ្នា​វិញ​ ​ក៏​ដេកលក់​ជា​សុខ​ដែរ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២១៧ | បន្ទាប់
ID: 636867331098388140
ទៅកាន់ទំព័រ៖