ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៩

 ​[​៦៤៣​]​ ​(​ព្រះបាទ​ធ​នព្ជា័យ​ ​ពោល​ថា​)​ ​ជន​ណា​ ​កំណត់​ដឹង​ ​ហើយ​លះបង់​នូវ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​ផង​ ​លោភៈ​ទាំងពួង​ផង​ ​បណ្ឌិត​ទាំងឡាយ​ ​ហៅ​ជន​ដែល​មានខ្លួន​ទូន្មាន​ ​មាន​សភាព​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​ប្រកាន់​ថា​អញ​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​នោះ​ឯង​ ​ថា​ជា​សមណៈ​ក្នុង​លោក​។​
 ​[​៦៤៤​]​ ​(​ព្រះរាជា​ទាំង​ ​៤​ ​ព្រះអង្គ​នោះ​ ​ត្រាស់​សួរ​ថា​)​ ​ម្នាល​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​មិន​ថោកថយ​ ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​សូម​សួរ​ចំពោះ​អ្នក​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​ ​(​នូវ​ហេតុ​ដែល​គួរ​ធ្វើ​)​ ​ការ​ជជែក​ចំពោះ​ពាក្យ​ទាំងឡាយ​ ​កើតមាន​ដល់​យើង​ ​សូមអ្នក​កាត់​នូវ​សេចក្តី​ងឿងឆ្ងល់​ ​និង​សេចក្តី​សង្ស័យ​ចេញ​ ​ក្នុងថ្ងៃនេះ​ ​យើង​ទាំងអស់គ្នា​ ​គប្បី​ឆ្លង​នូវ​សេចក្តី​សង្ស័យ​នោះ​ ​ក្នុងថ្ងៃនេះ​។​
 [​៦៤៥​]​ ​(​វិធូរ​បណ្ឌិត​ពោធិសត្វ​ ​ពោល​ថា​)​ ​បណ្ឌិត​ណា​ ​ជា​អ្នក​យល់​សេចក្តី​ ​បណ្ឌិត​នោះ​ ​រមែង​ពោល​ដោយ​ឧបាយ​នៃ​ប្រាជ្ញា​ក្នុង​កាលគួរ​ ​ក្នុង​ពាក្យ​ជជែក​នោះ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជាធំ​ជាង​ជន​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​ជន​អ្នក​ឈ្លាស​ ​គប្បី​យល់​នូវ​សេចក្តី​នៃ​ពាក្យ​ពោល​ដែលគេ​មិនទាន់​និយាយ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូចម្តេច​បាន​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៦៨ | បន្ទាប់
ID: 636868114753130628
ទៅកាន់ទំព័រ៖