ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៩

​តចសារ​ជាតក​ ​ទី៨​

​ [​៨៧​]​ ​(​ស្តេច​ព្រហ្មទត្ត​ ​សួរ​ថា​)​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​នៅក្នុង​កណ្តាប់​ដៃ​សត្រូវ​ ​ជាប់​ដោយ​ឃ្នាង​ឫស្សី​ ​តែ​នៅ​មាន​សម្បុរ​មុខ​ស្រស់បស់​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​ទើប​អ្ន​ក​ទំាង​ឡាយ​ ​មិន​សោយសោក​។​
​ [​៨៨​]​ ​ពោធិសត្វ​ ​ទូល​តប​ថា​ ​សេចក្តី​ចម្រើន​ ​សូម្បី​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​ក៏​គេ​មិនដែល​បាន​ ​ព្រោះ​សេចក្តី​សោក​ខ្សឹកខ្សួល​ទេ​ ​ជន​ជាស​ត្រូវ​ទំាង​ឡាយ​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុរស​នេះ​ ​ដែល​កំពុង​សោក​ ​ដល់​នូវ​ទុក្ខ​ហើយ​ ​រមែង​ជា​អ្នកមាន​ចិត្តត្រេកអរ​។​
​ [​៨៩​]​ ​កាលណា​ ​បណ្ឌិត​អ្នក​ឈ្លាស​ ​ក្នុង​ការវិនិច្ឆ័យ​នូវ​ប្រយោជន៍​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ ​ក្នុង​អន្តរាយ​ទាំងឡាយ​ ​កាលនោះ​ ​បុគ្គល​ជាស​ត្រូវជា​ទុក្ខ​ ​ព្រោះ​ឃើញ​នូវ​មុខ​របស់​បណ្ឌិត​នោះ​ ​មិន​ប្រែប្រួល​ ​នៅ​ដូច​អំពី​ដើម​។​
​ [​៩០​]​ ​បុគ្គល​បាន​នូវ​ប្រយោជន៍​ ​ព្រោះ​ការ​រាយមន្ត​ក្តី​ ​ការ​ប្រឹក្សា​ក្តី​ ​ពោល​ពាក្យ​ពី​រោះ​កី្ត​ ​ការ​ឲ្យ​សំណូក​ក្តី​ ​ប្រវេណី​ក្តី​ ​ក្នុង​ទីណា​យ៉ាងណា​ ​ៗ​ ​ត្រូវ​ប្រឹងប្រែង​ក្នុង​ទីនោះ​ ​យ៉ាងនោះ​ ​ៗ​។​

ID: 636868023917955153

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨ ២៣៩ ២៤០ ២៤១ ២៤២ ២៤៣ ២៤៤ ២៤៥ ២៤៦ ២៤៧ ២៤៨ ២៤៩ ២៥០ ២៥១ ២៥២ ២៥៣ ២៥៤ ២៥៥ ២៥៦ ២៥៧ ២៥៨ ២៥៩ ២៦០ ២៦១ ២៦២ ២៦៣ ២៦៤ ២៦៥ ២៦៦ ២៦៧ ២៦៨ ២៦៩ ២៧០ ២៧១ ២៧២ ២៧៣ ២៧៤ ២៧៥ ២៧៦ ២៧៧ ២៧៨ ២៧៩ ២៨០ ២៨១ ២៨២ ២៨៣ ២៨៤ ២៨៥ ២៨៦ ២៨៧ ២៨៨ ២៨៩ ២៩០ ២៩១ ២៩២ ២៩៣ ២៩៤ ២៩៥ ២៩៦ ២៩៧ ២៩៨ ២៩៩ ៣០០ ៣០១ ៣០២