ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៩

 ​[​១១១៩​]​ ​(​អ​កិត្តិ​.​.​.​.​)​ ​បពិត្រ​សក្កៈ​ ​ជាធំ​ជាង​សត្វ​ទាំងពួង​ ​បើ​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ពរ​ដល់​អាត្មា​ ​នាកាល​រាត្រី​នោះ​អស់ហើយ​ ​ព្រះអាទិត្យ​ក៏​រះ​ឡើង​ ​សូមឲ្យ​ទិព្វ​ភោជន​កើត​ប្រាកដ​ ​ទាំង​ពួក​យាចក​អ្នកមានសីល​ ​(​ក៏​ឲ្យ​មក​)​ ​កាលបើ​អាត្មា​ឲ្យ​ ​សូម​ទិព្វ​ភោជន​កុំ​ឲ្យអស់​ ​លុះ​ឲ្យហើយ​ ​សូមកុំ​ឲ្យ​ក្តៅក្រហាយ​ក្រោយ​ ​កាលបើ​កំពុង​ឲ្យ​ ​គប្បី​ឲ្យ​មានចិត្ត​ជ្រះថ្លា​ ​បពិត្រ​សក្កៈ​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ពរ​នុ៎ះ​ចុះ​។​
 [​១១២០​]​ ​(​សក្កៈ​.​.​.​.​)​ ​សុភាសិត​ដ៏​សមគួរ​នេះ​ ​លោក​បាន​ពោល​ល្អ​ហើយ​ ​បពិត្រ​កស្សបៈ​ ​លោក​មានចិត្ត​ប្រាថ្នា​ពរ​ណា​ ​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រគេន​ពរ​នោះ​ ​ដល់​លោក​។​
 [​១១២១​]​ ​(​អ​កិត្តិ​.​.​.​.​)​ ​បពិត្រ​សក្កៈ​ ​ជាធំ​ជាង​សត្វ​ទាំងពួង​ ​បើ​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ពរ​ដល់​អាត្មា​ ​ព្រះអង្គ​កុំ​ចូល​មករ​ក​អាត្មា​ទៀត​ឡើយ​ ​បពិត្រ​សក្កៈ​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ពរ​នុ៎ះ​ចុះ​។​
 [​១១២២​]​ ​(​សក្កៈ​.​.​.​)​ ​ពួក​ជន​ប្រុសស្រី​ ​តែង​ចង់​ឃើញ​ ​(​ខ្ញុំ​)​ ​ដោយ​ការប្រព្រឹត្តិ​វត្ត​ដ៏​ច្រើន​ចុះ​ ​ភ័យ​ក្នុង​ការ​ឃើញ​ខ្ញុំ​ ​(​មានដល់​លោក​)​។​
 [​១១២៣​]​ ​(​អ​កិ​តិ្ត​.​.​.​.​)​ ​អាត្មា​ឃើញ​ព្រះអង្គ​ ​មាន​ភេទ​ជា​ទេវតា​ប្រាកដ​ដូច្នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ទាំងពួង​សម្រេច​ហើយ​ ​គប្បី​ប្រហែស​ក្នុង​តបធម៌​ ​ភ័យ​ក្នុង​ការ​ឃើញ​ព្រះអង្គ​នុ៎ះ​ ​មានដល់​ ​(​អាត្មា​)​។​

​ចប់​ ​អ​កិត្តិ​ជាតក​ ​ទី៧​។​

ថយ | ទំព័រទី ២៨៩ | បន្ទាប់
ID: 636868157704477304
ទៅកាន់ទំព័រ៖