ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៩

 ​[​១៣៧​]​ ​ពួក​ជន​ជា​គ្រហស្ថ​ ​ជា​អ្នកឲ្យ​បាយ​ ​ទឹក​ ​និង​សំពត់​ ​ជា​អ្នក​ហៅរក​ ​(​នូវ​អ្នកទទួល​ទាន​)​ ​ណា​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ព្រះពុទ្ធ​ជាដើម​ ​ពោល​នូវ​បុគ្គល​នោះ​ថា​ ​ជា​ទិស​ ​(​ខាងលើ​)​ ​មា្នល​សេត​កេតុ​ ​បុគ្គល​មានទុក្ខ​ ​ត្រឡប់ជា​បាន​សេចក្តី​សុខ​វិញ​ព្រោះ​ដល់​នូវ​ទិស​ ​(​និព្វាន​)​ ​ណា​ ​ទិស​នុ៎ះ​ ​ជា​ទិស​ដ៏​ប្រសើរ​។​
​ [​១៣៨​]​ ​(​ព្រះរាជា​ ​សួរ​បុរោហិត​ថា​)​ ​ជដិល​ទាំងឡាយ​ណា​ ​ទ្រទ្រង់​ស្បែក​ខ្លាឃ្មុំ​ទាំង​ក្រចក​ ​មាន​ធេ្ម​ញប្រ​កប​ដោយ​មន្ទិល​ ​មាន​សភាព​ដ៏​សៅហ្មង​ ​តែង​ស្វាធ្យាយ​នូវ​មន្ត​ទាំងឡាយ​ ​ជដិល​ទាំងនោះ​ ​(​ឋិតនៅ​)​ ​ក្នុង​សេចក្តី​ព្យាយាម​ជា​របស់​មនុស្ស​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​លោក​នេះ​ ​បាន​រួចចាក​អបាយ​ឬទេ​។​
​ [​១៣៩​]​ ​(​បុរោហិត​ ​ទូល​តប​ថា​)​ ​បពិត្រ​ព្រះរាជា​ ​បុគ្គល​ជា​ពហុស្សូត​ ​ធ្វើបាប​កម្ម​ទាំងឡាយ​ ​មិន​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ ​សូម្បី​ចេះដឹង​ច្រើន​ ​ហើយ​អាស្រ័យ​ការចេះដឹង​នោះ​ ​មិនបាន​ដល់​នូវ​ការប្រព្រឹត្តិ​ ​ក៏​រមែង​មិនបាន​រួចចាក​ទុក្ខ​ឡើយ​។​

ID: 636868028439033744

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨ ២៣៩ ២៤០ ២៤១ ២៤២ ២៤៣ ២៤៤ ២៤៥ ២៤៦ ២៤៧ ២៤៨ ២៤៩ ២៥០ ២៥១ ២៥២ ២៥៣ ២៥៤ ២៥៥ ២៥៦ ២៥៧ ២៥៨ ២៥៩ ២៦០ ២៦១ ២៦២ ២៦៣ ២៦៤ ២៦៥ ២៦៦ ២៦៧ ២៦៨ ២៦៩ ២៧០ ២៧១ ២៧២ ២៧៣ ២៧៤ ២៧៥ ២៧៦ ២៧៧ ២៧៨ ២៧៩ ២៨០ ២៨១ ២៨២ ២៨៣ ២៨៤ ២៨៥ ២៨៦ ២៨៧ ២៨៨ ២៨៩ ២៩០ ២៩១ ២៩២ ២៩៣ ២៩៤ ២៩៥ ២៩៦ ២៩៧ ២៩៨ ២៩៩ ៣០០ ៣០១ ៣០២