ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៩

 ​[​៤៣៣​]​ ​(​ទូល​អំពី​ពាក្យ​កិន្នរ​ថា​)​ ​ខាងលើ​បព៌ត​មាន​ថ្ម​ស្រួច​ ​ៗ​ ​មាន​ងងឹត​ចុះអ័ព្ទ​ ​ប្រពន្ធ​របស់​យើង​នោះ​ ​បាន​និយាយ​នឹង​យើង​ដោយ​ពាក្យ​ដ៏​ទន់​ពីរោះ​ថា​ ​អ្នក​ប្រយ័ត្ន​ ​កុំ​ឲ្យ​ចំពប់ជើង​លើ​ថ្ម​។​
​ [​៤៣៤​]​ ​(​ទូល​អំពី​ឧទាន​ព្រះ​បច្ចេកពុទ្ធ​ថា​)​ ​អាត្មាអញ​ ​ជា​អ្នក​ឃើញ​នូវ​ទីបំផុត​ ​គឺ​ព្រះ​និពា្វន​ ​ជាទី​អស់​ទៅ​នៃជា​តិ​ ​ដោយ​មិន​មាន​សង្ស័យ​ ​នឹង​មិន​វិលត្រឡប់​មក​ដេក​នៅក្នុង​គភ៌​ទៀត​ ​ការ​ដេក​នៅក្នុង​គភ៌​នេះ​ ​ជាទី​ក្រោយ​បំផុត​ត្រឹមនេះ​ហើយ​ ​ការ​រង្គាត់​ទៅ​ក្នុង​ភព​ថ្មីទៀត​របស់​អាត្មាអញ​ ​អស់ហើយ​។​

​ចប់​ ​អដ្ឋ​សទ្ទ​ជាតក​ ​ទី២​។​


​សុល​សា​ជាតក​ ​ទី៣​


​ [​៤៣៥​]​ ​(​នាង​សុល​សា​ ​ពោល​ទៅ​នឹង​ស្វាមី​ថា​)​ ​គ្រឿងប្រដាប់​ជា​វិការៈ​នៃ​មាស​នេះ​ ​និង​កែវ​មុក្តា​ ​កែវ​ពៃទូរ្យ​ទាំងឡាយ​ជាច្រើន​ ​បពិត្រ​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​អ្នក​ចូរ​នាំ​យក​នូវ​ភណ្ឌៈ​ទាំងអស់​ចុះ​ ​មួយទៀត​ ​ចូរ​ហៅរក​ខ្ញុំ​ថា​ ​ជា​ទាសី​ចុះ​។​
​ [​៤៣៦​]​ ​(​ចោរ​ឈ្មោះ​សត្តុ​កៈ​ ​ជា​ស្វាមី​ ​ពោល​នឹង​ភរិយា​ថា​)​ ​នាង​ចូរ​ដោះ​គ្រឿងប្រដាប់​ ​ជា​លំអ​ចេញទៅ​ ​កុំ​យំរៀបរាប់​ច្រើន​ ​ដ្បិត​អញ​ទើបនឹង​មក​ ​មិនដែល​ស្គាល់​ទ្រព្យ​ ​ដែល​នាង​នាំមក​ឡើយ​។
ថយ | ទំព័រទី ១១៧ | បន្ទាប់
ID: 636868097426799618
ទៅកាន់ទំព័រ៖