ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៦

បើ​អាចារ្យ​មាន​សេចក្តី​អផ្សុក​កើតឡើង​ ​អន្តេវាសិក​ត្រូវ​បំបាត់​សេចក្តី​អផ្សុក​នោះ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ឬ​ឲ្យ​គេ​បំបាត់​សេចក្តី​អផ្សុក​នោះ​ចេញ​ក៏បាន​ ​ឬ​ត្រូវ​ធ្វើ​ធម្មី​កថា​ដល់​អាចារ្យ​នោះ​ ​បើ​សេចក្តី​សង្ស័យ​កើតឡើង​ដល់​អាចារ្យ​ ​អន្តេវាសិក​ត្រូវ​បន្ទោបង់​សេចក្តី​សង្ស័យ​នោះ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ឬ​ឲ្យ​គេ​ជួយ​បន្ទោបង់​ក៏បាន​ ​ឬ​ត្រូវ​ធ្វើ​ធម្មី​កថា​ដល់​អាចារ្យ​នោះ​ ​បើ​ទិដ្ឋិ​ ​គឺ​សេចក្តី​យល់​ខុស​ ​កើតឡើង​ដល់​អាចារ្យ​ ​អន្តេវាសិក​ត្រូវ​ជួយ​ពន្យល់​ ​ណែនាំ​ឲ្យ​យល់​ត្រូវ​ឡើង​ដោយខ្លួនឯង​ ​ឬ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ពន្យល់​ក៏បាន​ ​ឬ​ត្រូវ​ធ្វើ​ធម្មី​កថា​ដល់​អាចារ្យ​នោះ​។​ ​បើ​អាចារ្យ​ត្រូវ​គរុកាបត្តិ​ ​គួរ​នឹង​ចូល​បរិវាស​ ​អន្តេវាសិក​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​សង្ឃ​គប្បី​ឲ្យ​បរិវាស​ដល់​អាចារ្យ​(​របស់​អញ​)​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​អាចារ្យ​គួរ​នឹង​ទាញ​អន្តរាបត្តិ​ ​ចូល​មក​ក្នុង​មូលា​បត្តិ​ ​អន្តេវាសិក​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​សង្ឃ​គប្បី​ទាញ​អន្តរាបត្តិ​ចូល​មក​ដាក់​ក្នុង​មូលា​បត្តិ​ចំពោះ​អាចារ្យ​ ​(​របស់​អញ​)​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​អាចារ្យ​គួរ​ដល់​មានត្ត​ ​អន្តេវាសិក​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​សង្ឃ​គប្បី​ឲ្យ​មានត្ត​ដល់​អាចារ្យ​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​អាចារ្យ​គួរ​ដល់​អព្ភានកម្ម​ ​អន្តេវាសិក​ត្រូវ​ធ្វើ​
ថយ | ទំព័រទី ១៩៣ | បន្ទាប់
ID: 636793593419521256
ទៅកាន់ទំព័រ៖