ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៦

ថែរក្សា​ជម្ងឺ​ ​(​អ្នកឯង​)​ ​បានទេ​។​ ​គ្រានោះ​ ​បុរស​នោះ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ពួក​សមណៈ​ជា​សក្យ​បុត្រ​ទាំងនេះ​ ​មាន​សេចក្តី​សុខ​ជាប្រក្រតី​ ​មាន​សេចក្តី​សុខ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ស្មើ​ ​ឆាន់​តែ​ភោជន​ល្អ​ ​សិង​តែ​លើ​ដំណេក​ដែល​ខ្យល់​ចូល​មិនបាន​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរតែ​អញ​បួស​ក្នុង​ពួក​សមណៈ​ ​ជា​សក្យ​បុត្រ​ចុះ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​នឹង​បម្រើ​ផង​ ​ជីវក​កោ​មារ​ភ​ត្យ​នឹង​ថែរក្សា​ជម្ងឺ​ផង​ ​ក្នុង​ទីនោះ​មិនខាន​ ​លុះ​ខ្លួន​អញ​ជា​រោគ​កាលណា​ហើយ​ ​នឹង​សឹក​(​មកវិញ​)​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​បុរស​នោះ​ចូល​ទៅ​រក​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ហើយ​សូម​នូវ​ផ្នួស​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ឲ្យបព្វជ្ជា​ ​ឧបសម្បទា​បុរស​នោះ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ក៏​បម្រើ​ផង​ ​ជីវក​កោ​មារ​ភ​ត្យ​ ​ក៏​ថែរក្សា​ជម្ងឺ​បុរស​នោះ​ផង​។​ ​លុះ​ភិក្ខុ​នោះ​បាន​ជា​រោគ​ហើយ​ ​ក៏​សឹក​ទៅវិញ​។​ ​ជីវក​កោ​មារ​ភ​ត្យ​ ​បានឃើញ​បុរស​ដែល​សឹក​នោះ​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​ក៏​សួរ​បុរស​នោះ​ថា​ ​នែអ្នក​ ​អ្នកឯង​ឬអ្វី​ ​ដែល​កាលពីដើម​ឃើញ​បួស​នឹង​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​។​ ​បុរស​នោះ​ឆ្លើយ​ថា​ ​ហ្នឹងហើយ​ ​លោក​អាចារ្យ​។​ ​ជីវក​កោ​មារ​ភ​ត្យ​សួរ​ថា​ ​នែអ្នក​ ​ហេតុ​ដូចម្តេច​បាន​ជា​អ្នកឯង​ធ្វើ​ដូច្នេះ​។​ ​បុរស​នោះ​ក៏​ប្រាប់​រឿង​នុ៎ះ​ដល់​ជីវក​កោ​មារ​ភ​ត្យ​។​ ​ជីវក​កោ​មារ​ភ​ត្យ​ក៏​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​ ​មិនសមបើ​លោកម្ចាស់
ថយ | ទំព័រទី ២៤២ | បន្ទាប់
ID: 636793610647686650
ទៅកាន់ទំព័រ៖