ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៦

ពុំ​នោះ​ ​ដូចជា​មនុស្ស​បើក​បង្ហាញ​របស់​ដែលគេ​លាក់​បិទបាំង​ទុក​ ​ពុំ​នោះ​សោត​ ​ដូចជា​មនុស្ស​ប្រាប់ផ្លូវ​ដល់​អ្នក​វង្វេងផ្លូវ​ ​ឬក៏​ដូចជា​មនុស្ស​កាន់​ប្រទីប​ប្រេង​ ​ទ្រោល​បំភ្លឺ​ក្នុង​ទី​ងងឹត​ ​ដោយ​គិតថា​ ​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចក្ខុ​ ​នឹង​បាន​មើលឃើញ​នូវ​រូប​ទាំងឡាយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​សូម​ដល់​នូវ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ផង​ ​ព្រះធម៌​ផង​ ​ព្រះភិក្ខុ​សង្ឃ​ផង​ ​ជាទី​ពឹង​ ​ទី​រលឹក​ ​សូម​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ជា​ម្ចាស់​ ​ជ្រាប​នូវ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​ឧបាសក​ ​ដល់​នូវ​សរណគមន៍​ស្មើដោយ​ជីវិត​ ​ចាប់តាំង​តែ​អំពី​ថ្ងៃនេះ​ជាដើម​ទៅ​ ​មិន​តែប៉ុណ្ណោះ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ជា​ម្ចាស់​ ​ព្រមទាំង​ភិក្ខុសង្ឃ​ទទួល​ភត្ត​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ដើម្បី​ឆាន់​ក្នុង​ថ្ងៃស្អែក​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ទទួល​និមន្ត​ដោយ​តុណ្ហីភាព​។​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះបាទ​មា​គ​ធ​សេនិយ​ពិម្ពិសារ​ ​ទ្រង់​ជ្រាប​ថា​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទទួល​និមន្ត​ហើយ​ ​ក៏​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ហើយ​ធ្វើ​ប្រទក្សិណ​ ​ចៀសចេញ​ទៅ​។​
 ​[​៦០​]​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះបាទ​មា​គ​ធ​សេនិយ​ពិម្ពិសារ​ ​លុះ​រាត្រី​នោះ​កន្លងទៅ​ហើយ​ ​(​ភ្លឺឡើង​)​ ​ព្រះអង្គ​ក៏​ទ្រង់​ឲ្យ​ចាត់ចែង​ខាទនីយ​ភោជនីយាហារ​ដ៏​ឧត្តម​រួចហើយ​ ​ទ្រង់​ចាត់​ឲ្យ​មនុស្ស​ទៅ​ក្រាបទូល​នូវ​កាល​នៃ​ភត្ត​ដល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាល​នេះ​ ​ជា​កាលគួរ​ហើយ​ ​ភត្តាហារ​សម្រេច​ហើយ​។​ ​ឯ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ស្លៀក​
ថយ | ទំព័រទី ១១៤ | បន្ទាប់
ID: 636793557965533404
ទៅកាន់ទំព័រ៖