ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៦

មិន​គប្បី​ធ្វើ​កម្ម​ ​ឬ​គប្បី​បង្អោន​ទៅ​ដើម្បី​កម្ម​ស្រាល​ ​ដល់​អន្តេវាសិក​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​កម្ម​ ​គឺ​ត​ជ្ជ​នី​យក​ម្ម​ក្តី​ ​និ​យស្ស​កម្ម​ក្តី​ ​បព្វាជនីយ​កម្ម​ក្តី​ ​បដិ​សារ​ណី​យក​ម្ម​ក្តី​ ​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ក្តី​ ​សង្ឃ​បាន​ធ្វើ​ដល់​អន្តេវាសិក​នោះ​រួចហើយ​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​ធ្វើ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​ឲ្យ​អន្តេវាសិក​គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ប្រពៃ​ ​គប្បី​សម្រប​រោម​ ​(​គឺ​លែង​ប្រកែប្រកាន់​)​ ​គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​នូវ​ការ​រើខ្លួន​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​ ​សង្ឃ​គប្បី​រម្ងាប់​នូវ​កម្ម​នោះ​។​ ​បើ​អន្តេវាសិក​ត្រូវការ​លាង​ចីវរ​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​ ​អ្នក​គប្បី​លាង​យ៉ាងនេះ​ ​ពុំ​នោះ​សោត​ ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​ចីវរ​របស់​អន្តេវាសិក​គួរ​លាង​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​អន្តេវាសិក​ត្រូវការ​ធ្វើ​ចីវរ​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​ ​អ្នក​គប្បី​ធ្វើ​យ៉ាងនេះ​ ​ឬក៏​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​ចីវរ​របស់​អន្តេវាសិក​គួរ​ធ្វើ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​អន្តេវាសិក​ត្រូវការ​នឹង​ដាំទឹក​ជ្រលក់​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​ ​អ្នក​ត្រូវ​ដាំទឹក​ជ្រលក់​យ៉ាងនេះ​ ​ពុំ​នោះ​សោត​ ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​អន្តេវាសិក​គួរ​ដាំទឹក​ជ្រលក់​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​អន្តេវាសិក​ត្រូវការ​នឹង​ជ្រលក់ចីវរ​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​ ​អ្នក​គប្បី​ជ្រលក់ចីវរ​បែបនេះ​ ​ឬក៏​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​អន្តេវាសិក​គប្បី​
ថយ | ទំព័រទី ២០៥ | បន្ទាប់
ID: 636793597122833073
ទៅកាន់ទំព័រ៖