ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៦

ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​បាន​ជា​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ហើយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ចូរ​ប្រុង​សោតប្បសាទ​ចុះ​។​ ​តថាគត​នឹង​ប្រៀនប្រដៅ​ព្រះនិព្វាន​ ​ដែល​តថាគត​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ​ ​ឥឡូវ​តថាគត​នឹង​សំដែងធម៌​ ​ក៏​កុលបុត្រ​ទាំងឡាយ​ ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​បួស​ក្នុង​ភាព​នៃ​បុគ្គល​មិន​មានការ​ងារ​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​ផ្ទះ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ដល់​អនុត្តរធម៌​ណា​ ​កាលបើ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ប្រតិបត្តិ​គួរ​តាម​ពាក្យ​ប្រដៅ​របស់​តថាគត​ ​ពុំ​យូរ​ឡើយ​ ​មុខ​ជា​នឹង​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ខ្លួនឯង​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ ​ចំពោះ​អនុត្តរធម៌​នោះ​ ​ជាទីបំផុត​នៃ​មគ្គ​ព្រហ្មចរិយៈ​ ​ហើយ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​ដោយ​ឥរិយាបថ​ទាំង៤​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​បាន​អាច​ញុំាង​បញ្ចវគ្គិយ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ឲ្យ​យល់​ច្បាស់​ ​(​ក្នុង​ពេលនោះ​)​។​ ​លុះ​គ្រា​ជា​ខាងក្រោយ​ ​បញ្ចវគ្គិយ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​តាំងចិត្ត​ស្តាប់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ផ្អៀង​នូវ​សោតប្បសាទ​ ​ហើយ​ផ្ចង់ចិត្ត​ដើម្បី​ដឹង​ច្បាស់​។​
 ​[​១៣​]​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហៅ​បញ្ចវគ្គិយ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​មក​ ​ហើយ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌​អម​ខាង​(​១​)​ ​ទាំងពីរ​ប្រការ​នេះ​ ​គឺ​បព្វជិត​មិន​គួរ​សេពគប់​ឡើយ​។​ ​(​ធម៌​អម​ខាង​ទាំងពីរ​
​(​១​)​ ​ពាក្យ​នេះ​ប្រែ​ចេញពី​បាលី​ថា​ ​អន្តា​។​ ​អន្ត​ ​ប្រែថា​ ​ទីបំផុត​ ​តែ​ក្នុង​ទីនេះ​ ​ប្រែថា​ ​អម​ខាង​ ​គឺ​ធម៌​ជា​ផ្លូវ​ប្រតិបត្តិ​លាមក​ ​ថោកទាប​ ​នៅអម​ខាង​ទាំងពីរ​នៃ​មជ្ឈិមា​បដិបទា​ ​ដែល​ជា​ផ្លូវ​ប្រតិបត្តិ​កណ្តាល​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៨ | បន្ទាប់
ID: 636793422689769629
ទៅកាន់ទំព័រ៖