ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦០

 ​[​១៨១​]​ ​(​នាង​ទិដ្ឋ​មង្គ​លិកា​…​)​ ​ម្នា​លម​ណ្ឌព្យៈ​ ​អ្នកជា​បុគ្គល​ពាល​ ​មាន​ប្រាជ្ញា​ស្តួចស្តើង​ ​អ្នកជា​បុគ្គល​មិន​ស្គាល់​នូវ​បុញ្ញក្ខេត្ត​ទាំងឡាយ​ ​អ្នកឲ្យ​ទាន​ចំពោះតែ​ពួក​ជន​ ​ដែល​មាន​ទឹកចត់​ ​គឺ​កិលេស​ដ៏​ច្រើន​ ​មានអំពើ​ដ៏​សៅហ្មង​ ​ជា​អ្នក​មិន​សង្រួម​។​ ​(​ពួក​ជន​ខ្លះ​)​ ​បួងសក់​ ​ស្លៀក​នូវ​ស្បែក​ខ្លាឃ្មុំ​ ​មានមុខ​ទ្រុបទ្រុល​ ​(​ដោយ​ពុកមាត់​ ​ពុកចង្កា​)​ ​ដូច​រណ្តៅ​ទឹក​ដ៏​ចាស់​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​មើល​ពួក​សត្វ​ដែល​មាន​សភាព​អាក្រក់​នេះ​ចុះ​ ​ដ្បិត​ភ្នួង​សក់​ ​និង​ស្បែក​ខ្លាឃ្មុំ​ ​ការពារ​នូវ​បុគ្គល​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​តិច​មិនបានទេ​។​ ​ពួក​បុគ្គល​ណា​ ​លះបង់​រាគៈ​ ​ទោសៈ​ ​និង​អវិជ្ជា​ ​ពួក​បុគ្គល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ជា​អរហន្ត​ខីណាស្រព​ ​ទាន​ដែល​បុគ្គល​ឲ្យ​ចំពោះ​ពួក​បុគ្គល​ទាំងនោះ​ ​ទើប​ជា​ទាន​មានផល​ច្រើន​។​
​ [​១៨២​]​ ​(​អភិ​សម្ពុទ្ធ​គាថា​)​ ​ស្តេច​ក្នុង​ដែន​មេ​ជ្ឈៈ​ ​បៀតបៀន​នូវ​ចិត្ត​របស់​មា​តង្គ​តាបស​ជា​អ្នកមាន​យស​ ​ស្តេច​ក្នុង​ដែន​មេ​ជ្ឈៈ​ ​ព្រមទាំង​បរិស័ទ​ក៏​ដាច់​សូន្យ​ ​ដែន​ឈ្មោះ​មេ​ជ្ឈៈ​ ​ក៏​ទៅជា​ព្រៃ​ក្នុង​កាលនោះ​។​

​ចប់​ ​មា​តង្គ​ជាតក​ ​ទី១​។​

ID: 636872912694317550

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨ ២៣៩ ២៤០ ២៤១ ២៤២ ២៤៣ ២៤៤ ២៤៥ ២៤៦ ២៤៧ ២៤៨ ២៤៩ ២៥០ ២៥១ ២៥២ ២៥៣ ២៥៤ ២៥៥ ២៥៦ ២៥៧ ២៥៨ ២៥៩ ២៦០ ២៦១ ២៦២ ២៦៣ ២៦៤ ២៦៥ ២៦៦ ២៦៧ ២៦៨ ២៦៩ ២៧០ ២៧១ ២៧២ ២៧៣ ២៧៤ ២៧៥