ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦០

​ជន​ជាច្រើន​តែង​គប់​រក​នូវ​បុគ្គល​ស្តុកស្តម្ភ​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​ទ្រព្យ​ ​និង​ភោគៈ​ ​ព្រោះហេតុតែ​ប្រយោជន៍​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​បានឃើញ​ហេតុនេះ​ហើយ​ ​ទើប​ទូល​ថា​ ​បុគ្គល​មាន​ប្រាជ្ញា​ ​ជា​បុគ្គល​ថោកទាប​ ​ឯ​បុគ្គល​មាន​សិរី​ ​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ​។​
 [​២២០​]​ ​(​មហោសធ​…​)​ ​បុគ្គល​ពាល​មាន​កំឡាំង​ ​រមែង​បាន​នូវ​ទ្រព្យ​ ​(​ព្រោះតែ​ធ្វើ​)​ ​នូវ​កម្ម​ដ៏​ក្លៀវក្លា​ ​មិនល្អ​ទេ​ ​ពួក​និរយបាល​តែង​ទាញ​កន្រ្តាក់​នូវ​បុគ្គល​ពាល​ឥត​បា្រ​ជ្ញា​ ​ដែល​កន្ទក់កន្ទេញ​នោះ​ ​យក​ទៅកាន់​នរក​ដ៏​ក្លៀវក្លា​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​បានឃើញ​ហេតុនេះ​ហើយ​ ​ទើប​ទូល​ថា​ ​បុគ្គល​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ហ្នឹងឯង​ ​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ​ ​ឯ​បុគ្គល​ពាល​មានយស​ ​មិន​ប្រសើរ​។​
 ​[​២២១​]​ ​(​អាចារ្យ​សេន​កៈ​…​)​ ​ទឹកស្ទឹង​ទាំងឡាយ​ណាមួយ​ ​រមែង​ហូរចាក់​ទៅ​ក្នុង​ទន្លេ​គង្គា​ ​ទឹកស្ទឹង​ទាំងអស់​នោះ​ ​រមែង​លះបង់​នូវ​នាម​ ​និង​គោត្រ​ ​ទឹកទន្លេ​គង្គា​ ​កាលបើ​ហូរ​ដល់​សមុទ្រ​ ​(​រមែង​បាន​ឈ្មោះថា​មហាសមុទ្រ​យ៉ា​ណា​)​ ​បុគ្គល​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ ​ជា​គ្រឿង​សម្រេច​ ​ក៏​មិន​ប្រាកដ​ក្នុង​លោក​យ៉ាងនោះ​ដែរ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​បានឃើញ​ហេតុនេះ​ហើយ​ ​ទើប​ទូល​ថា​ ​បុគ្គល​មាន​ប្រាជ្ញា​ ​ជា​បុគ្គល​ថោកទាប​ ​ឯ​បុគ្គល​មាន​សិរី​ ​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៨៣ | បន្ទាប់
ID: 636872917700273875
ទៅកាន់ទំព័រ៖