ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦០

 ​[​២៤៨​]​ ​(​ព្រាន​…​)​ ​ម្រឹគ​នោះ​បាន​មកដល់​កណ្តាប់​ដៃ​ ​ជាប់​នៅក្នុង​អន្ទាក់​កោង​ហើយ​ ​តែ​ម្រឹគ​ដទៃ​ដែល​ផុត​ ​(​ចាក​អន្ទាក់​)​ ​ក៏​ ​(​ចូល​មករ​ក​ស្តេចម្រឹគ​នោះ​។​ ​សេចក្តី​តក់ស្លុត​ ​ការ​ព្រួច​ព្រឺរោម​ ​ដែល​មិនធ្លាប់​កើត​ ​ក៏​កើតមាន​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​នោះ​ ​ថាបើ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​នឹង​សម្លាប់​ម្រឹគ​នេះ​ទៅ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​នឹង​លះបង់​នូវ​ជីវិត​ក្នុងថ្ងៃនេះ​ឯង​។​
 [​២៤៩​]​ ​(​ព្រះរាជា​…​)​ ​ម្នាល​ព្រាន​ ​ពួក​ម្រឹគ​ទាំងនោះ​មាន​អាការ​ដូចម្តេច​ ​ពួក​ម្រឹគ​មានធម៌​ដូចម្តេច​ ​មាន​វណ្ណៈ​ដូចម្តេច​ ​មាន​សីល​ដូចម្តេច​ ​ទើប​អ្នក​សរសើរ​ប្រាប់​យើង​ខ្លាំង​ម្ល៉េះ​។​
 [​២៥០​]​ ​(​ព្រាន​…​)​ ​ពួក​ម្រឹគ​ទាំងនោះ​ ​មាន​ស្នែង​ស​ ​មាន​រោម​កន្ទុយ​ស្អាត​ ​មាន​ស្បែក​ឧបមា​ដូច​មាស​ ​មាន​ជើង​ក្រហម​ ​មាន​ភ្នែក​ដ៏​ថ្លា​ ​បីដូច​ជា​គេ​បន្តក់​ ​គួរ​ជាទី​រីករាយ​នៃ​ចិត្ត​។​
 [​២៥១​]​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព​ ​ពួក​ម្រឹគ​ទាំងនោះ​ ​មាន​អាការ​ដូច្នេះ​ ​ពួក​ម្រឹគ​មានធម៌​ដូច្នេះ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព​ ​ពួក​ម្រឹគ​ទាំងនោះ​ ​ជា​សត្វ​ចិញ្ចឹម​មាតាបិតា​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​មិន​ហ៊ាន​នាំ​យក​ម្រឹគ​ទាំងនោះ​មក​ទេ​។​
 [​២៥២​]​ ​(​ព្រះរាជា​…​)​ ​នែ​ព្រាន​ ​យើង​នឹង​ឲ្យ​នូវ​ឆ្តោ​រនៃ​មាស​ជាច្រើន​ផង​ ​នូវ​កែវមណី​ ​និង​កុណ្ឌល​ ​ក៏​ក្រាស់ក្រែល​ផង​ ​នូវ​បល្ល័ង្ក​បួនជ្រុង​ដ៏​រុងរឿង​ ​ដូចជា​ផ្កាត្រកៀត​ផង​ ​(​ដល់​អ្នក​)​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៩២ | បន្ទាប់
ID: 636872920649202544
ទៅកាន់ទំព័រ៖