ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​ខ្ញុំ​នោះ​ ​បាន​លែង​នូវ​រាជហង្ស​ជា​សំឡាញ់​របស់​អ្នក​ ​ព្រះរាជា​របស់​អ្នក​ ​ចូរ​ទៅតាម​អ្នក​ចុះ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​ហើរ​ទៅ​អំពី​ទីនេះ​តាមប្រាថ្នា​ជា​ឆាប់​ ​ហើយ​រុងរឿង​ក្នុង​កណ្តាល​ពួក​ញាតិ​ចុះ​។​
 [​១៧៧​]​ ​(​អភិ​សម្ពុទ្ធ​គាថា​)​ ​ហង្ស​ឈ្មោះ​សុ​មុ​ខៈ​នោះ​ ​មានចិត្ត​ត្រេកអរ​ ​ព្រោះ​ម្ចាស់​ផុត​ចាក​ចំណង​ ​ជា​សត្វ​គោរព​ម្ចាស់​ ​កាល​ពោល​នូវ​វាចា​ដ៏​ស្រួល​ដល់​ត្រចៀក​ ​ទើប​ពោល​ថា​ ​បពិត្រ​នាយ​នេសាទ​ ​យើង​ត្រេកអរ​ព្រោះ​បានឃើញ​នូវ​សេ្តច​បក្សី​ ​ដែល​រួចចាក​អន្ទាក់​ក្នុងថ្ងៃនេះ​ ​យ៉ាងណា​ ​លោក​ចូរ​ត្រេកអរ​ជាមួយនឹង​ពួក​ញាតិ​ទាំងអស់​យ៉ាងនោះ​ចុះ​។​
 ​[​១៧៨​]​ ​លោក​ចូរ​មកនេះ​ ​ខ្ញុំ​ប្រៀនប្រដៅ​លោក​ឲ្យបាន​លាភ​ ​រាជហង្ស​ឈ្មោះ​ធ​ត​រដ្ឋៈ​នេះ​ ​ឥត​ឃើញ​សេចក្តី​អាក្រក់​របស់​លោក​តិចតួច​ទេ​។​ ​លោក​ចូរ​ ​(​នាំ​យើងខ្ញុំ​)​ ​ទៅ​ក្នុង​រាជ​បូរី​ជា​ឆាប់​ ​ហើយ​បង្ហាញ​ចំពោះ​ព្រះរាជា​ ​នូវ​យើងខ្ញុំទាំងពីរនាក់​ ​ដែល​មិន​ជាប់ចំណង​ ​មាន​សភាព​ជាប្រក្រតី​ឋិតនៅ​លើ​អម្រែក​ទាំងពីរ​ខាង​។​ ​(​លោក​ក្រាបទូល​ថា​)​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ហង្ស​ទាំងពីរ​នេះ​ ​កើត​ក្នុង​ត្រកូល​ធ​ត​រដ្ឋៈ​ ​ជា​អធិបតី​លើ​ពួក​ហង្ស​ ​ឯ​ហង្ស​នេះ​ ​ជា​ព្រះរាជា​របស់​ហង្ស​ទាំងឡាយ​ ​ហង្ស​មួយទៀត​នេះ​ ​ជា​សេនាបតី​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១០៣ | បន្ទាប់
ID: 636873350777684486
ទៅកាន់ទំព័រ៖