ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​ម្យ៉ាងទៀត​ ​(​មាណព​នោះ​)​ ​មាន​អវយវៈ​តូច​ធំ​ ​មិន​រដិបរដុប​ ​(​ដោយ​មុន​ ​និង​បូស​ជាដើម​)​ ​ទេ​ ​មាន​រោម​មិន​វែង​ពេក​ទេ​ ​ឯ​ក្រចក​របស់​មាណព​នោះ​ ​វែង​ៗ​ ​មាន​ចុង​ក្រ​ហមៗ​ ​(​មាណព​នោះ​)​ ​មាន​រូបល្អ​ ​ឱប​រិត​ ​(​ខ្ញុំ​)​ ​ដោយ​ដើមដៃ​ទាំងពីរ​ដ៏​ទន់ល្វន់​ ​(​ផ្គាប់ផ្គុន​ខ្ញុំ​)​ ​ឲ្យ​រីករាយ​។​ ​ដៃ​ទាំងពីរ​ ​របស់​មាណព​នោះ​ ​ដូចជា​ប៉ុយ​ឈើ​ ​មាន​រស្មី​ផ្លេក​ៗ​ ​មាន​បាតដៃ​មូល​ ​និង​ឆវីវណ្ណ​ស្រស់បំព្រង​ ​ដូច​ផ្ទៃ​កញ្ចក់​ ​ជា​វិការៈ​នៃ​មាស​ ​មាណព​នោះ​ ​ពាល់​ខ្ញុំ​ដោយដៃ​ទាំងពីរ​ ​នោះ​ហើយ​ ​ទៅ​ពីទី​នេះ​ទៅ​ ​បពិត្របិតា​ ​មាណព​នោះ​ ​ដុតរោល​ខ្ញុំ​ ​(​ឲ្យ​ក្តៅក្រហាយ​)​ ​ដោ​យស​ម្ជ័ស្ស​នៃ​ដៃ​នោះ​។​ ​មាណព​នោះ​ ​ប្រហែលជា​មិនដែល​នាំទៅ​នូវ​វត្ថុ​មាន​ទម្ងន់​មួយ​ខា​រី​ ​(​មួយ​អំ​រែក​)​ ​ទេ​ ​មាណព​នោះ​ ​មិនដែល​ពុះឧស​ទាំងឡាយ​ខ្លួនឯង​ទេ​ ​មាណព​នោះ​ ​មិនដែល​កាប់​ឈើ​ទាំងឡាយ​ដោយ​កាំបិត​ទេ​ ​បាន​ជា​ដៃ​របស់​មាណព​នោះ​ ​មិន​ក្រិន​សោះ​។​ ​មាន​ខ្លាឃ្មុំ​មួយ​ធ្វើ​មាណព​នោះ​ឲ្យ​ដំបៅ​ ​គេ​បាន​និយាយ​នឹង​ខ្ញុំ​ថា​ ​សូមឲ្យ​អ្នកធ្វើ​ខ្ញុំ​ឲ្យបាន​សេចក្តី​សុខ​ស្រួល​ ​ខ្ញុំ​ក៏បាន​ធ្វើ​គាត់​ឲ្យបាន​សុខ​ស្រួល​ ​ដោយ​អវយវៈ​ដ៏​ឧត្តម​នោះ​របស់ខ្ញុំ​ ​បពិត្របិតា​ដ៏​ប្រសើរ​ ​មាណព​នោះ​បាន​និយាយប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា​ ​ខ្ញុំ​បាន​សេចក្តី​សុខ​ស្រួល​ហើយ​។​

ID: 636873165935942143

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤