ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​សេចក្តី​ទុក្ខ​ឯណោះ​ ​បាន​កើតឡើង​ហើយ​ក្នុង​បក្សី​ជាច្រើន​ ​ព្រោះ​មិនឃើញ​នូវ​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ទាំងពីរ​ក្នុង​ចន្លោះ​នៃ​ពួក​ញាតិ​ជាច្រើន​ដោយពិត​។​ ​យើង​ទាំងពីរ​ដែល​ព្រះអង្គ​អនុញ្ញាត​ហើយ​ ​ដើម្បី​កំចាត់​បង់​នូវ​សេចក្តី​សោក​របស់​បក្សី​ទាំងនោះ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជា​អ្នក​ទូន្មាន​នូវ​សត្រូវ​ ​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ទាំងពីរ​ ​សូម​ធ្វើ​ប្រទក្សិណ​ព្រះអង្គ​ ​ហើយ​ទៅ​ចួប​នឹង​ពួក​ញាតិ​។​ ​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ ​បាន​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ដ៏​ធំ​ទូលាយ​ ​ព្រោះ​បាន​ជួប​ព្រះអង្គ​ដោយពិត​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​ប្រយោជន៍​ធំ​នេះ​ ​កើតមាន​ព្រោះតែ​សេចក្តី​ស្និទ្ធស្នាល​ចំពោះ​ញាតិ​។​
 [​១៩៧​]​ ​(​អភិ​សម្ពុទ្ធ​គាថា​)​ ​លុះ​រាជហង្ស​ឈ្មោះ​ធ​ត​រដ្ឋៈ​ ​(​និង​ហង្ស​ឈ្មោះ​សុ​មុ​ខៈ​)​ ​បាន​ពោល​ពាក្យ​នេះ​ ​ចំពោះ​ព្រះរាជា​ជាធំ​លើ​ជន​រួចហើយ​ ​ក៏​ហើរ​សំដៅ​ទៅ​រក​ពួក​ញាតិ​ ​អាស្រ័យ​នូវ​សន្ទុះ​ដ៏​ឧត្តម​។​ ​សត្វ​ហង្ស​ទាំងឡាយ​ ​បានឃើញ​នូវ​ហង្ស​ដ៏​ឧត្តម​ទាំងពីរ​នោះ​មិន​មាន​រោគ​មកដល់​ហើយ​ ​ក៏បាន​ធ្វើ​នូវ​សម្លេង​ថា​ ​កេកា​ ​ៗ​ ​សូរ​សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ ​ក៏​កើតមានឡើង​។​ ​បក្សី​ទាំងនោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ព្រោះ​ម្ចាស់​រួចហើយ​ ​ជា​សត្វ​គោរព​ចំពោះ​ម្ចាស់​ ​ជា​សត្វ​បាន​នូវ​ទីពឹង​ ​ហើយ​ហើរ​ក្រឡឹង​ជុំវិញ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១១១ | បន្ទាប់
ID: 636873352666422515
ទៅកាន់ទំព័រ៖