ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​ព្រះអង្គ​សោក​ស្តាយ​ ​ព្រោះតែ​ស្រ្តី​ទាំងឡាយ​ ​ធម្មតា​ ​ស្រ្តី​ទាំងឡាយ​ដូចជា​ខ្យល់កួច​យក​នូវ​ក្លិន​ទាំង​ល្អ​ ​ទាំង​អាក្រក់​ទាំងពីរ​ ​ឬដូច​ជា​ក្មេង​ល្ងង់​ ​ចាប់​យក​ផ្លែឈើ​ទាំង​ខ្ចី​ទាំង​ទុំ​ ​ពុំ​នោះ​សោត​ ​ដូច​មនុស្ស​ខ្វាក់​ ​ជា​អ្នក​ស្រេកឃ្លាន​ ​កាន់​យក​អាមិសៈ​ ​(​ទាំង​ល្អ​ ​ទាំង​អាក្រក់​)​។​ ​ព្រះអង្គ​មិនដឹង​នូវ​ការវិនិច្ឆ័យ​ក្នុង​ប្រយោជន៍​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​មនុស្ស​ល្ងង់​ ​ប្រាកដ​ដល់​ទូលព្រះបង្គំ​ ​លុះដល់​កាល​ជាទី​ស្លាប់​ ​នៅតែ​មិនដឹង​អំពើ​ដែល​គួរ​ធ្វើ​ ​និង​មិន​គួរ​ធ្វើ​ឡើយ​។​ ​ព្រះអង្គ​ជា​បុគ្គល​ឆ្កួត​ពាក់កណ្តាល​ ​និយាយ​ផ្តេសផ្តាស​ ​ព្រោះថា​ ​ព្រះអង្គ​សំគាល់​នូវ​ស្រី្ត​ទាំងឡាយ​ថា​ប្រសើរ​បំផុត​ ​ព្រោះថា​ ​ស្ត្រី​ទាំងនេះ​ជា​សាធារណៈ​ដល់​ជន​ច្រើន​ ​ដូចជា​រោង​សុរា​ ​ជា​សាធារណៈ​ដល់​ពួក​អ្នកលេង​។​ ​មួយទៀត​ ​ស្ត្រី​ទាំងនេះ​ ​មាន​មាយា​ដូចជា​ថ្ងៃ​បណ្តើរ​កូន​ ​ជាទី​សោយសោក​ ​ជាទី​កើត​នៃ​រាគ​ ​ជាទី​ឧបទ្រព​ ​ស្រ្តី​ទាំងនេះ​ ​មាន​អធ្យាស្រ័យ​ដ៏​រឹងរូស​ ​ជា​ចំណង​សម្រាប់​ចង​ ​ជា​អន្ទាក់​នៃ​សេចក្តី​ស្លាប់​ ​ជា​គុហា​សម្រាប់​នៅ​ ​(​របស់​មច្ចុរាជ​)​ ​បុរស​ណា​ ​ទុកចិត្ត​ក្នុង​ស្រ្តី​ទាំងនោះ​ ​បណ្តា​បុរស​ទាំងឡាយ​ ​បុរស​នោះ​ឈ្មោះថា​ ​បុរស​ថោកទាប​។​
ថយ | ទំព័រទី ១១៧ | បន្ទាប់
ID: 636873354092584087
ទៅកាន់ទំព័រ៖