ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជាធំ​ក្នុង​ដែន​កាសី​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ព្រះ​សណ្តាប់​នូវ​ពាក្យ​នេះ​ហើយ​ ​សូម​រក្សា​នូវ​ធម៌​ក្នុង​ព្រះអង្គ​ចុះ​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ដោះលែង​នូវ​រាជហង្ស​ឈ្មោះ​ធ​ត​រដ្ឋៈ​ ​ដ៏​ប្រសើរ​លើស​ជាង​ពួក​ហង្ស​។​
 [​២២៧​]​ ​(​ព្រះរាជា​…​)​ ​ពួក​អ្នកបំរើ​ ​ចូរ​នាំមក​នូវ​ទឹក​ ​(​សម្រាប់​លាង​ជើង​)​ ​ផង​ ​នូវ​ប្រេង​សម្រាប់​លាប​ជើង​ផង​ ​នូវ​អាសនៈ​ដែល​មាន​ថ្លៃ​ច្រើន​ផង​ ​យើង​នឹង​ដោះ​នូវ​រាជហង្ស​ឈ្មោះ​ធ​ត​រដ្ឋៈ​ដ៏​មានយស​ចេញ​អំពី​ទ្រុង​។​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​ហង្ស​ណា​ ​កាលបើ​ព្រះរាជា​បាន​សេចក្តី​សុខ​ ​ខ្លួន​ក៏បាន​សេចក្តី​សុខ​ដែរ​ ​ព្រះរាជា​បាន​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​ខ្លួន​ក៏បាន​សេចក្តី​ទុក្ខ​ដែរ​ ​យើង​នឹង​លែង​នូវ​ហង្ស​នោះ​ ​ជា​សេនាបតី​ ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​មាន​ប្រាជ្ញាល្អិត​ ​អ្នក​គិត​នូវ​អាថ៌កំបាំង​។​ ​បុគ្គល​បែបនេះ​ ​ទើប​គួរ​បរិភោគ​ដុំ​បាយ​របស់​ម្ចាស់​បាន​ ​ដូចជា​ហង្ស​សេនាបតី​ឈ្មោះ​សុ​មុ​ខៈ​នេះ​ ​ជា​សំឡាញ់​មានជីវិត​ស្មើនឹង​ស្តេច​។​
 [​២២៨​]​ ​(​អភិ​សម្ពុទ្ធ​គាថា​)​ ​រាជហង្ស​ឈ្មោះ​ធ​ត​រដ្ឋៈ​ ​បាន​ចូល​ទៅ​ទំ​លើ​តាំង​ ​ជា​វិការៈ​នៃ​មាស​សុទ្ធ​មាន​ជើង​ប្រាំ​ ​ជាទី​រីករាយ​នៃ​ចិត្ត​ ​ជា​តាំង​ដ៏​រលីង​ ​ក្រាល​ដោយ​សំពត់​អ្នក​ដែន​កាសី​។​
ថយ | ទំព័រទី ១២៥ | បន្ទាប់
ID: 636873356044265717
ទៅកាន់ទំព័រ៖