ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

 ​[​២៨៦​]​ ​(​អភិ​សម្ពុទ្ធ​គាថា​)​ ​នាង​ហិរី​នោះ​ ​ជា​ស្រី​មិន​សេពគប់​នូវ​សត្វ​លាម​ក​សព្វ​ៗ​កាល​ ​ដែល​កោសិយ​តាបស​មាន​អានុភាព​ដ៏​រុងរឿង​អនុញ្ញាត​ហើយ​ ​ក៏​ចូល​ទៅកាន់​អាស្រម​ ​ជាទី​រីករាយ​ ​ជា​អាស្រម​មាន​ទឹក​ ​មាន​ផ្លែឈើ​ ​ដែល​ពួក​អរិយជន​បូជា​ហើយ​។​ ​ជិត​អាស្រម​នោះ​ ​មាន​ព្រៃឈើ​ស៊ុមទ្រុម​ដ៏​ច្រើន​ ​មាន​ផ្ការីក​ហើយ​ ​ដើម​ស្វាយ​ ​ដើម​ទ្រយឹង​ ​ដើម​ខ្នុរ​ ​ដើម​ចារ​ ​ដើម​ម្រុម​ ​ដើម​លោទ​ ​ដើមភ្លៅ​កង្កែប​ ​ដើម​លំ​ចេក​ ​ដើម​ចន្ទន៍​ ​ដើម​ត្រមួច​ ​មាន​ផ្ការីក​ហើយ​។​ ​ជិត​អាស្រម​នោះ​ ​មាន​ដើមឈើ​ច្រើន​ ​គឺ​ដើម​រាំង​ ​ដើម​ថា្លន់​ ​ដើម​ព្រីង​ ​ដើមពោធិ៍​បាយ​ ​ដើម​ជ្រៃ​ ​ដើម​ស្រគំ​ ​មាន​មែក​ទោរទន់​ចុះ​ ​និង​ដើម​រាជព្រឹក្ស​ ​ដើម​ច្រនៀង​ ​ដើម​ជ្រៃ​ពួរ​ ​ដើម​រាំងអន្លក់​ ​និង​ដើម​លំ​ចេក​ ​មាន​ក្លិន​ផ្សព្វផ្សាយ​គួរ​គាប់ចិត្ត​។​ ​ជិត​អាស្រម​នោះ​ ​មាន​អបរណ្ណជាតិ​ ​អំពៅខ្មៅ​ ​សណ្តែក​ព្រៃ​ ​ដើម​ទន្លាប់​ ​ស្រងែ​ ​និង​គែលលក​ ​សណ្តែករាជមាស​ ​ចេក​មាន​គ្រាប់​ ​និង​ស្រូវ​ស​ ​ស្រូវ​ក្រហម​ជាច្រើន​ ​ផ្លែ​ចេញ​ជា​អង្ករ​គួរ​បរិភោគ​បាន​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៤៧ | បន្ទាប់
ID: 636873362567008796
ទៅកាន់ទំព័រ៖