ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​គ្រានោះ​ ​ពួក​ហ្វូងបក្សី​កញ្ញា​ទាំងនោះ​ ​ហើរ​នាំ​តា​វ៉ៅ​ស​ឈ្មោះ​បុណ្ណ​មុ​ខៈ​អំពី​សួនច្បារ​ ​ទៅកាន់​សួនច្បារ​ ​អំពី​ឧទ្យាន​ទៅកាន់​ឧទ្យាន​ ​អំពី​កំពង់​ស្ទឹង​ ​ទៅកាន់​កំពង់​ស្ទឹង​ ​អំពី​កំពូលភ្នំ​ ​ទៅកាន់​កំពូលភ្នំ​ ​អំពី​ព្រៃស្វាយ​ ​ទៅកាន់​ព្រៃស្វាយ​ ​អំពី​ព្រៃ​ព្រីង​ ​ទៅកាន់​ព្រៃ​ព្រឹ​ង​ ​អំពី​ព្រៃ​ខ្នុរសម្ល​ ​ទៅកាន់​ព្រៃ​ខ្នុរសម្ល​ ​អំពី​ព្រៃ​ដូង​ ​ទៅកាន់​ព្រៃ​ដូង​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​សប្បាយរីករាយ​ដោយ​ឆាប់រហ័ស​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​តា​វ៉ៅ​ស​ឈ្មោះ​បុណ្ណ​មុ​ខៈ​ ​ដែល​ពួក​បក្សី​កញ្ញា​ទាំងនោះ​ ​បំរើ​ឈូឆរ​អស់​ថ្ងៃមួយ​ ​សរសើរ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាលនាង​ទាំងឡាយ​ ​ប្រពៃ​ណាស់​ៗ​ ​នាង​ទាំងឡាយ​ ​បំរើ​ប្តី​ដោយហេតុ​ណា​ ​ម្នាលនាង​ទាំងឡាយ​ ​ហេតុ​នោះ​ឯង​ ​ជា​កិច្ច​ដ៏​សមគួរ​ដល់​នាង​ទាំងឡាយ​ ​ជា​ធីតា​ក្នុង​ត្រកូល​ហើយ​។​
 [​២៩៨​]​ ​គ្រានោះ​ ​តា​វ៉ៅ​ស​ឈ្មោះ​បុណ្ណ​មុ​ខៈ​ ​ចូល​ទៅ​រក​កុ​ណា​ល​សកុណៈ​ ​(​តា​វ៉ៅ​ខ្មៅ​)​។​ ​បក្សី​កញ្ញា​ជា​អ្នក​បំរើ​កុ​ណា​ល​សកុណៈ​ ​បានឃើញ​តា​វ៉ៅ​ស​ឈ្មោះ​បុណ្ណ​មុ​ខៈ​នោះ​មក​ពី​ចម្ងាយ​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​នាំចូល​ទៅ​រក​តា​វ៉ៅ​ស​ឈ្មោះ​បុណ្ណ​មុ​ខៈ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​នឹង​តា​វ៉ៅ​ស​ឈ្មោះ​បុណ្ណ​មុ​ខៈ​នោះ​ថា​ ​បពិត្រ​បុណ្ណ​មុ​ខៈ​សម្លាញ់​ ​កុ​ណា​ល​សកុណៈ​នេះ​ ​អាក្រក់​ក្រៃលែង​ ​មានសំដី​អាក្រក់​ក្រៃលែង​ ​ពួក​យើង​សូម​ពឹងផ្អែក​នូវ​លោក​ ​ក្រែង​បាន​វាចា​ជាទីស្រឡាញ់​ ​(​អំ​ពី​កុ​ណា​លៈ​)​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៦០ | បន្ទាប់
ID: 636873365233551314
ទៅកាន់ទំព័រ៖