ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​ប្រុស​ ​ឈ្មោះថា​ជាទីស្រឡាញ់​របស់​ពួក​ស្រី​ ​មិន​មាន​ ​ទាំង​មិនជា​ទីស្រឡាញ់​ក៏​មាន​ ​ព្រោះថា​ ​ពួក​ស្រី​ទាំងនេះ​ ​តែង​គប់​រក​បុរស​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ទាំង​មិន​ស្រឡាញ់​ ​ដូច​ទូក​តែង​ចួប​ប្រទះ​ទាំង​ច្រាំង​ខាងអាយ​ ​និង​ច្រាំង​ខាងនាយ​។​ ​ប្រុស​ ​ឈ្មោះថា​ជាទីស្រឡាញ់​របស់​ពួក​ស្រី​មិន​មាន​ ​ទាំង​មិនជា​ទីស្រឡាញ់​ក៏​មិន​មាន​ ​ពួក​ស្រី​តែង​រួប​ព័ទ្ធ​ ​(​ប្រុស​)​ ​ដើម្បី​ទ្រព្យសម្បត្តិ​ ​ដូច​វល្លិ៍​ ​តោង​ដើមឈើ​។​ ​ស្រី​ទាំងឡាយ​ ​តែង​រត់​តាម​ប្រុស​ឃ្វាល​ដំរី​ ​ឃ្វាល​សេះ​ ​ឃ្វាលគោ​ ​ប្រុស​ចណ្ឌាល​ ​អ្នក​ដុតខ្មោច​ ​និង​អ្នក​ចោល​សម្រាម​ដែល​មានទ្រព្យ​។​ ​ស្រី​ទាំងឡាយ​ ​តែង​លះបង់​នូវ​កូន​អ្នកមាន​ត្រកូល​ ​ដែល​មិន​មានទ្រព្យ​តិចតួច​ ​ទុក​ស្មើ​សាកសព​ ​នារី​ទាំងឡាយ​ ​(​ច្រើនតែ​)​ ​គប់​រក​ប្រុស​ ​ព្រោះហេតុតែ​ទ្រព្យ​។​
 [​៣១២​]​ ​សេចក្តី​ដំណាល​ថា​ ​គ្រានោះ​ ​ទេវ​ពា្រហ្មណ៍​ឈ្មោះ​នារ​ទៈ​ ​បានដឹង​នូវ​គាថា​ជា​ខាងដើម​ ​កណ្តាល​ ​និង​ទីបំផុត​ ​របស់​ស្តេច​ត្មាត​ឈ្មោះ​អានន្ទ​ហើយ​ ​ក៏​ពោល​គាថា​ទាំងឡាយ​នេះ​ក្នុង​វេលា​នោះ​ថា​
 ​បពិត្រ​លោក​ជា​ម្ចាស់​នៃ​បក្សី​ ​សូម​លោក​ស្តាប់​ពាក្យ​ដែល​ខ្ញុំ​នឹង​និយាយ​ដូចតទៅ​នេះ​ ​ជន​ ​៤​ ​ពួក​នេះ​គឺ​ ​សមុទ្រ​ ​១​ ​ព្រាហ្មណ៍​ ​១​ ​ព្រះរាជា​ ​១​ ​ស្រី​ ​១​ ​រមែង​មិន​ពេញ​។​ ​ស្ទឹង​ណាមួយ​ដែល​អាស្រ័យ​នូវ​ប្រឹថពី​ដែល​ហូរ​ទៅកាន់​សាគរ​ ​ស្ទឹង​ទាំងនោះ​ ​ក៏​ញ៉ាំង​សមុទ្រ​ឲ្យ​ពេញ​មិនបាន​ ​ព្រោះថា​ ​សមុទ្រ​រមែង​មិន​ពេញ​ ​ចេះតែ​នៅ​ខ្វះខាត​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៨ | បន្ទាប់
ID: 636873369770570816
ទៅកាន់ទំព័រ៖