ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​ជន​ទាំង​នុ៎ះ​ ​ជា​អសប្បុរស​ក្នុង​លោក​ ​ជា​មនុស្ស​ពាល​ ​តែ​ប្រកាន់ខ្លួន​ថា​ជា​បណ្ឌិត​ ​បុគ្គល​បែប​នោះ​ ​ធ្វើបាប​ ​(​ខ្លួនឯង​)​ ​ផង​ ​ថែមទាំង​ញ៉ាំង​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​ធ្វើបាប​ទៀតផង​ ​ការ​នៅ​ច្រឡូកច្រឡំ​ដោយ​អសប្បុរស​ ​មានទុក្ខ​ជាទីបំផុត​ ​មាន​សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ​ជា​កម្រៃ​។​ ​ពួក​ជន​ណា​ពោល​ថា​ ​ព្យាយាម​ឥតអំពើ​ផង​ ​មិន​ពោល​អាង​ហេតុ​ផង​ ​ពណ៌នា​នូវ​អំពើ​របស់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​និង​អំពើ​របស់​ខ្លួន​ ​ថា​ជា​អំពើ​សូន្យ​ទទេ​ផង​។​ ​ពួក​ជន​នុ៎ះ​ ​ជា​អសប្បុរស​ក្នុង​លោក​ ​ជា​មនុស្ស​ពាល​ ​តែ​ប្រកាន់ខ្លួន​ថា​ជា​បណ្ឌិត​ ​បុរស​បែប​នោះ​ ​ធ្វើបាប​ ​(​ខ្លួនឯង​)​ ​ផង​ ​ថែមទាំង​ញ៉ាំង​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​ធ្វើបាប​ទៀតផង​ ​ការ​នៅ​ច្រឡូកច្រឡំ​ដោយ​អសប្បុរស​ ​មានទុក្ខ​ជាទីបំផុត​ ​មាន​សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ​ជា​កម្រៃ​ ​ប្រសិនបើ​ការ​ព្យាយាម​ឥតអំពើ​ ​មិន​មានអំពើ​ល្អ​ ​និង​អាក្រក់​ទេ​ ​ព្រះរាជា​មិន​គប្បី​ចិញ្ចឹម​នូវ​ជាងឈើ​ ​ទាំង​មិន​គប្បី​ឲ្យ​គេ​ធ្វើ​នូវ​យន្ត​ទាំងឡាយ​ឡើយ​។​ ​ព្រោះហេតុតែ​ការ​ព្យាយាម​មាន​ផង​ ​អំពើល្អ​ ​និង​អាក្រក់​មាន​ផង​ ​បាន​ជា​ព្រះរាជា​តែង​ចាត់​ឲ្យ​ធ្វើ​នូវ​យន្ត​ទាំងឡាយ​ ​តែង​ចិញ្ចឹម​នូវ​ជាងឈើ​។​ ​ប្រសិនបើ​ភ្លៀង​ខាន​បង្អុរ​ចុះ​ ​រហូត​មួយ​រយ​ឆ្នាំ​ ​ទាំង​ទឹកសន្សើម​ ​ក៏​មិន​ធ្លាក់ចុះ​សោះ​ ​មុខ​ជា​លោក​នេះ​ ​នឹង​សូន្យឈឹង​ ​ពពួកសត្វ​នេះ​ ​នឹង​វិនាស​។​ ​

ID: 636873172640935646

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤