ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​ព្រោះហេតុតែ​ភ្លៀង​បង្អុរ​ចុះ​ផង​ ​ទាំង​ទឹកសន្សើម​ ​ក៏​ផ្សើម​រឿយ​ៗ​ ​ផង​ ​បាន​ជា​សន្ទូង​ទាំងឡាយ​លូតលាស់​ល្អ​ ​ទាំង​អ្នក​ដែន​ ​ក៏​ព្រះរាជា​ទ្រង់​រក្សា​អស់​កាល​ជា​អង្វែង​ផង​។​ ​កាល​ពួក​គោ​ ​កំពុង​ឆ្លង​ទៅ​ ​(​កាន់​ទីណា​មួយ​)​ ​បើ​គោបា​ទៅ​វៀច​ ​កាលបើ​គោបា​នាំ​ពួក​គោ​ទៅ​វៀច​ ​មេគោ​ទាំងអស់​នោះ​ក៏​ទៅ​វៀច​។​ ​បណ្ដា​ពួក​មនុស្ស​ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ​ ​បុគ្គល​ណា​ដែល​អ្នកផង​សន្មត​ថា​ ​ប្រសើរ​ផុត​ ​បើ​បុគ្គល​នោះ​ប្រព្រឹត្ត​អធម៌​ហើយ​ ​នឹង​ចាំបាច់​និយាយ​ថ្វី​ ​ដល់​ប្រជាជន​ក្រៅ​នេះ​ ​បើ​ព្រះរាជា​មិន​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​អ្នក​ដែន​ទាំងអស់​ក៏​ដេក​ជា​ទុក្ខ​។​ ​កាល​ពួក​គោ​កំពុង​ឆ្លង​ទៅ​ ​បើ​គោបា​ទៅត្រង់​ ​កាលបើ​គោបា​នាំ​គេ​ទៅត្រង់​ ​មេគោ​ទាំងអស់​នោះ​ក៏​ទៅត្រង់​។​ ​ពួក​មនុស្ស​ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ​ ​បុគ្គល​ណា​ដែល​អ្នកផង​សន្មត​ថា​ ​ប្រសើរ​ផុត​ ​ប្រសិនបើ​បុគ្គល​នោះ​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ ​នឹង​ចាំបាច់​និយាយ​ថ្វី​ ​ដល់​ប្រជាជន​ក្រៅ​នេះ​ ​បើ​ព្រះរាជា​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​អ្នក​ដែន​ទាំងអស់​ក៏​ដេក​ជា​សុខ​។​ ​បុគ្គល​ណា​ ​បេះ​ផ្លែ​ខ្ចី​នៃ​ឈើ​ធំ​ដែល​មាន​ផ្លែ​ ​(​បុគ្គល​នោះ​)​ ​រមែង​មិនដឹង​នូវ​រស​នៃ​ផ្លែឈើ​នោះ​ផង​ ​ទាំងពូជ​នៃ​ផ្លែឈើ​នោះ​ ​ក៏​វិនាស​ទៅ​ផង​។​ ​ព្រះរាជា​ណា​ ​គ្រប់គ្រង​ដែន​ដែល​ប្រៀប​ដូចដើម​ឈើ​ធំ​ ​ដោយ​អធម៌​ ​(​ព្រះរាជា​នោះ​)​ ​ឈ្មោះថា​ ​មិន​ជ្រាប​នូវ​រស​របស់​ដែន​នោះ​ផង​ ​ទាំង​ដែន​របស់​ព្រះរាជា​នោះ​ក៏​វិនាស​ផង​។​ ​បុគ្គល​ណា​ ​បេះ​ផ្លែឈើ​ទុំ​នៃ​ដើមឈើ​ធំ​ ​ដែល​មាន​ផ្លែ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ដឹង​នូវ​រស​នៃ​ផ្លែឈើ​នោះ​ផង​ ​ទាំងពូជ​របស់​ផ្លែឈើ​នោះ​ ​ក៏​មិន​វិនាស​ផង​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៩ | បន្ទាប់
ID: 636873172888629814
ទៅកាន់ទំព័រ៖