ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​កាល​ពួក​សត្វលោក​មាន​គ្រឿង​ឆេះ​ ​កំពុង​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆេះ​ ​សោ​ណ​កៈ​ ​មិន​មាន​គ្រឿង​ឆេះ​ ​ជា​បុគ្គល​រលត់​ហើយ​ ​កំពុង​ចំរើន​ឈាន​ជិត​គល់ឈើ​ទាំងនោះ​។​
 [​៦៩​]​ ​(​អភិ​សម្ពុទ្ធ​គាថា​)​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះរាជា​ទ្រង់​ប្រើ​បំរើ​ឲ្យ​ចាត់ចែង​ធ្វើ​ផ្លូវ​រាបស្មើ​ ​យាង​ចេញទៅ​ដោយ​សេនា​មាន​អង្គ​ ​៤​ ​សំដៅ​ទៅត្រង់​កន្លែង​ដែល​ព្រះ​បច្ចេកពុទ្ធ​ព្រះនាម​សោ​ណ​កៈ​គង់នៅ​។​ ​លុះ​ព្រះរាជា​ទ្រង់​យាង​ទៅដល់​ទី​ឧទ្យាន​ហើយ​ ​ទ្រង់​ត្រាច់​ទៅ​ក្នុង​ព្រៃធំ​ ​បាន​ទត​ឃើញ​ព្រះ​សោ​ណ​ក​បច្ចេកពុទ្ធ​ ​កាលដែល​ពួក​សត្វលោក​កំពុង​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆេះ​ ​លោក​ជា​បុគ្គល​រលត់​ ​គង់នៅ​ហើយ​។​ ​
 [​៧០​]​ ​(​ព្រះរាជា​…​)​ ​ភិក្ខុ​ត្រងោល​ដណ្តប់​សង្ឃាដិ​ ​មិន​មាន​មាតា​នេះ​ ​កំព្រា​ណាស់​តើ​ ​ស្ងួតស្ងប់​ជិត​គល់ឈើ​។​
 ​[​៧១​]​ ​(​អភិ​សម្ពុទ្ធ​គាថា​)​ ​ព្រះ​សោ​ណ​ក​បច្ចេកពុទ្ធ​ ​ស្តាប់​ព្រះបន្ទូល​នេះ​ហើយ​ ​បាន​ថ្វាយព្រះពរ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះរាជា​ ​បុគ្គល​ដែល​ពាល់ត្រូវ​នូវ​ធម៌​ដោយ​កាយ​ ​មិនមែន​ឈ្មោះថា​ ​កំព្រា​ទេ​។​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​លះ​ធម៌​ចោល​ហើយ​ ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​អធម៌​វិញ​ ​បពិត្រ​ព្រះរាជា​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ទើប​ឈ្មោះថា​ ​កំព្រា​ ​ជា​បុគ្គល​អាក្រក់​ ​ជាទី​សង្ឃឹម​របស់​បុគ្គល​អាក្រក់​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤៣ | បន្ទាប់
ID: 636873174074797659
ទៅកាន់ទំព័រ៖