ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ ​នាំ​យកកូន​ទៅតាម​ព្រះអង្គ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​ ​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ ​ជា​បុគ្គល​ព្រះអង្គ​ចិញ្ចឹម​ងាយ​ ​ពុំមែន​ព្រះអង្គ​ពិបាក​ចិញ្ចឹម​ឡើយ​។​ ​
 [​៨៣​]​ ​(​ព្រះរាជា​…​)​ ​សត្រូវ​ជា​អ្នក​បំផ្លាញ​ ​គប្បី​ចាប់​សំពៅ​ដែល​ដើរ​ក្នុង​សមុទ្រ​របស់​ពួក​ពាណិជ​ដែល​ស្វែងរក​ទ្រព្យ​ក្នុង​សមុទ្រ​នោះ​ ​ពួក​ពាណិជ​ត្រូវ​វិនាស​យ៉ាងណាមិញ​ ​នែកូន​លាមក​ ​ឯងនេះ​ធ្វើ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ដល់​អញ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​
 [​៨៤​]​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​ញុំាង​កុមារ​នេះ​ឲ្យ​ដល់​ប្រាសាទ​ ​ដែល​ញ៉ាំង​តម្រេក​ឲ្យ​ចំរើន​ ​ក្នុង​ប្រាសាទ​នោះ​ ​មាន​ពួក​ស្រ្តី​មានដៃ​ស្អិតស្អាង​ដោយ​គ្រឿង​អាភរណៈ​ធ្វើអំពី​មាស​ ​ស្រ្តី​ទាំងនោះ​នឹង​ត្រេកអរ​ចំពោះ​កុមារ​នោះ​ក្នុង​ប្រាសាទ​នោះ​ ​ដូចជា​ពួក​ស្រ្តី​អប្សរ​ត្រេកអរ​នឹង​សក្កទេវរាជ​ ​កុមារ​នុ៎ះ​ ​នឹង​ត្រេកអរ​ដោយ​ស្រ្តី​ទាំងនោះ​។​
 [​៨៥​]​ ​(​អភិ​សម្ពុទ្ធ​គាថា​)​ ​លំដាប់​អំពី​នោះ​មក​ ​ពួក​អាមាត្យ​បាន​ញ៉ាំង​កុមារ​ឲ្យ​ដល់​ប្រាសាទ​ ​ដែល​ញ៉ាំង​តម្រេក​ឲ្យ​ចំរើន​ ​ឯ​ពួក​នាងកញ្ញា​ឃើញ​ទីឃាវុ​កុមារ​នោះ​ ​ជា​អ្នក​ញ៉ាំង​ដែន​ឲ្យ​ចំរើន​ហើយ​ ​ក៏បាន​ពោល​ថា​ ​លោក​ជា​ទេវតា​ ​ឬ​ជា​គន្ធព្វ​ ​ឬក៏​ជា​ព្រះឥន្ទ្រ​ ​ឈ្មោះ​បុរិន្ទ​ទៈ​ ​លោក​ជា​អ្វី​ ​ជា​បុត្រ​នៃ​អ្នកណា​ ​ធ្វើ​ដូចម្តេច​ ​យើង​នឹងអាច​ស្គាល់​លោក​បាន​។​
ថយ | ទំព័រទី ៥១ | បន្ទាប់
ID: 636873175903132233
ទៅកាន់ទំព័រ៖