ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​សញ្ជីវន​រក​ ​១​ ​កាឡ​សុ​ត្តៈ​ ​១​ ​សង្ឃា​ដៈ​ ​១​ ​រោ​រុ​វៈ​ ​២​ ​នរក​ដទៃទៀត​ ​គឺ​មហា​អវីចិ​ ​១​ ​តាប​នៈ​ ​១​ ​បតា​បនៈ​ ​១​។​ ​នរក​ទាំង​ ​៨​ ​នុ៎ះ​ ​ដែល​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​បាន​សំដែង​ហើយដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ ​កម្រមាន​បុគ្គល​ណា​កន្លង​រំលង​បាន​ ​តាន់តាប់​ដោយ​ពួក​សត្វ​ដែល​មានកម្ម​អាក្រក់​ ​ចំពោះ​មហា​នរ​ក​មួយ​ៗ​ ​មាន​ឧស្សទ​នរក​ ​១៦​។​ ​(​នរក​ទាំងនោះ​)​ ​ជាទី​កំ​ដៅ​អ្នក​កំណាញ់ស្វិត​ស្វាញ​ ​ជា​នរក​ដ៏​ពន្លឹក​ ​មាន​អណ្តាត​ភ្លើង​ ​មាន​ភ័យ​ធំ​ ​មាន​សភាព​ជាទី​ព្រឺរោម​ ​គួរឲ្យ​ស្បើម​ ​បណ្តាល​ឲ្យ​ខ្លបខ្លាច​ ​ជា​ទុក្ខ​។​ ​(​នរក​ទាំងនោះ​)​ ​មាន​មុំ​ ​៤​ ​មាន​ទ្វារ​ ​៤​ ​ដែល​បាបកម្ម​ចែក​វាស់​ដោយ​ចំណែក​ ​មាន​កំពែង​ដែក​ព័ទ្ធជុំវិញ​ ​ប្រក់​ដោយ​ក្បឿង​ដែក​។​ ​ភូមិ​របស់​នរក​ទាំងនោះ​ជា​វិការៈ​នៃ​ដែក​ឆេះ​ឡើង​ ​ប្រកបដោយ​កំ​ដៅ​ ​(​នរក​ទាំងអស់​នោះ​)​ ​ផ្សាយ​ទៅ​អស់​ទី​ ​១០០​ ​យោជន៍​ជុំវិញ​ ​ឋិត​នៅ​សព្វ​ៗ​ ​កាល​។​ ​ពួក​ជន​អ្នក​តិះដៀល​ពួក​ឥសី​ ​ជា​អ្នក​សង្រួម​ ​មានត​បៈ​នុ៎ះ​ ​រមែង​ធ្លាក់ទៅក្នុង​នរក​ ​មាន​ជើង​ឡើងលើ​ ​មាន​ក្បាល​ចុះក្រោម​។​ ​ពួក​ជន​អ្នកធ្វើ​អំពើអាក្រក់​ ​ជា​អ្នក​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​សេចក្តី​ចំរើន​នោះ​ ​ត្រូវ​ពួក​និរយបាល​ដុត​ ​ដូចជា​ពួក​ត្រី​ដែលគេ​ធ្វើឲ្យ​ជា​ចំណែក​ ​(​ដោត​អាំង​)​ ​អស់​ឆ្នាំ​រាប់មិនអស់​។​
ថយ | ទំព័រទី ៥៥ | បន្ទាប់
ID: 636873176896339041
ទៅកាន់ទំព័រ៖