ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​នែនាង​គម​ ​បើ​នាង​បភាវ​តី​មាន​ភ្លៅ​ដូចជា​ប្រមោយដំរី​ ​គប្បី​ញញឹមញញែម​រក​អញ​ ​លុះ​អញ​ទៅដល់​ក្រុង​កុសា​វតី​ ​នឹង​ឲ្យ​គេ​ធ្វើ​គ្រឿងប្រដាប់​សម្រាប់​ពាក់​ក​ ​ជា​វិការៈ​នៃ​មាស​ឆ្តោ​រ​ដល់​នាង​។​ ​នែនាង​គម​ ​បើ​នាង​បភាវ​តី​មាន​ភ្លៅ​ដូចជា​ប្រមោយដំរី​ ​គប្បី​សើច​ក្អាកក្អាយ​រក​អញ​ ​លុះ​អញ​ទៅដល់​ក្រុង​កុសា​វតី​ ​នឹង​ឲ្យ​គេ​ធ្វើ​គ្រឿងប្រដាប់​សម្រាប់​ពាក់​ក​ ​ជា​វិការៈ​នៃ​មាស​ឆ្តោ​រ​ដល់​នាង​។​ ​នែនាង​គម​ ​បើ​នាង​បភាវ​តី​មាន​ភ្លៅ​ដូចជា​ប្រមោយដំរី​ ​គប្បី​មក​ប៉ះពាល់​អញ​ដោយដៃ​ទាំងឡាយ​ ​លុះ​អញ​ទៅដល់​ក្រុង​កុសា​វតី​ ​នឹង​ឲ្យ​គេ​ធ្វើ​គ្រឿងប្រដាប់​សម្រាប់​ពាក់​ក​ ​ជា​វិការៈ​នៃ​មាស​ឆ្តោ​រ​ដល់​នាង​។​ ​
 [​១០៤​]​ ​(​ស្រ្តី​គម​…​)​ ​ព្រះរាជ​បុត្រី​នេះ​ ​មិនបាន​នូវ​សេចក្តី​ស្រួលចិត្ត​ទៅ​រក​ព្រះ​បា​ទកុ​សៈ​ ​ជា​បុរស​នាយ​ពិសេស​អ្នកស៊ីឈ្នួល​មិន​ត្រូវការ​ដោយ​ថ្លៃឈ្នួល​ទេ​។​
 [​១០៥​]​ ​(​នាង​បភាវ​តី​…​)​ ​ស្រ្តី​គម​នេះ​ ​មិន​ហ៊ាន​កាត់​អណ្តាត​ដោយ​កាំបិត​ដ៏​មុត​ដោយពិត​ ​តែ​ហ៊ាន​និយាយ​ពាក្យជា​ទុព្ភាសិត​យ៉ាងនេះ​។​
 [​១០៦​]​ ​(​ស្រ្តី​គម​…​)​ ​បពិត្រ​ព្រះនាង​បភាវ​តី​ ​ព្រះនាង​កុំ​ប្រៀបផ្ទឹម​នូវ​ព្រះ​បា​ទកុ​សៈ​នោះ​ ​ដោយ​រូប​ ​ដោយ​កំពស់​ ​(​និង​ទំហំ​របស់​ខ្លួន​នាង​)​ ​ឡើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះនាង​ស្រស់ប៉ប្រៃ​ ​ព្រះនាង​សូម​ធ្វើ​ទុក​ ​(​ក្នុង​ហ្ឫទ័យ​ថា​ ​ព្រះ​បា​ទកុ​សៈ​នោះ​)​ ​មានយស​ធំ​ ​ហើយ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ ​(​ចំពោះ​ព្រះ​បា​ទកុ​សៈ​នោះ​)​ ​ចុះ​។
ថយ | ទំព័រទី ៦៧ | បន្ទាប់
ID: 636873179774083639
ទៅកាន់ទំព័រ៖