ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

​ក្អែក​ចឹក​ដៃ​របស់ខ្ញុំ​នោះ​ ​ដែល​មាន​ក្រចក​ក្រហម​ ​មាន​រោម​ល្អ​ ​ទន់​ ​លាប​ដោយ​ខ្លឹមចន្ទន៍​ ​ដាច់​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​ ​ដែល​ពួក​ក្សត្រិយ៍​ចោល​ក្នុង​ព្រៃ​ ​ហើយ​ហើរ​ទៅតាម​ប្រាថ្នា​។​ ​ចចក​ ​(​ឃើញ​ស្តន​របស់ខ្ញុំ​)​ ​នោះ​ ​ស្រដៀងគ្នា​នឹង​ផ្លែ​ត្នោត​ ​មិន​យារ​ ​លាប​ដោយ​ខ្លឹមចន្ទន៍​ដ៏​ល្អិត​ ​ហើយ​បៀម​នូវ​ស្តន​របស់ខ្ញុំ​នោះ​ ​ដូចជា​កូនខ្ចី​បង្កើត​ ​ដែល​បៀម​នូវ​ស្តន​របស់​មាតា​។​ ​ហ្វូង​ចចក​ជញ្ជែង​ត្រគាក​ ​(​របស់ខ្ញុំ​)​ ​នោះ​ ​ជា​អវយវៈ​ទូលាយ​ ​ដែលគេ​ដំ​ល្អ​ហើយ​ ​ពាក់​ដោយ​ខ្សែក្រវាត់​មាស​ទាំងឡាយ​ ​ដាច់​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​ ​ដែល​ពួក​ ​ក្សត្រិយ៍​ចោល​ក្នុង​ព្រៃ​។​ ​ពួក​ឆ្កែ​ ​ក្អែក​ ​ចចក​ ​និង​សត្វ​ឯទៀត​ ​ដែល​មាន​ចង្កូម​ ​ស៊ី​នាង​បភាវ​តី​ ​មុខ​ជា​នឹង​មិន​ចាស់​គ្រាំគ្រា​ដោយពិត​។​ ​ប្រសិនបើ​ពួក​ក្សត្រិយ៍​ ​ដែល​ទៅ​ឆ្ងាយ​ ​នាំ​ ​យក​សាច់​ទាំងឡាយ​ ​(​របស់ខ្ញុំ​)​ ​ទៅ​ ​បពិត្រ​ព្រះមាតា​ ​ចូរ​ព្រះអង្គ​សូម​យក​ឆ្អឹង​ទាំងឡាយ​ ​ហើយ​ដុត​ឆ្អឹង​នោះ​ ​ក្នុង​ទី​បន្ទាប់​ផ្លូវ​ ​(​ក្នុង​ចន្លោះ​នៃ​ផ្លូវ​ដើរ​ ​និង​ផ្លូវ​ធំ​)​។​ ​បពិត្រ​ព្រះមាតា​ ​សូម​ព្រះមាតា​ប្រើ​គេ​ធ្វើ​សួនច្បារ​ ​ហើយ​ដាំ​ដើមក​ណិ​ការ​ក្នុង​សួនច្បារ​នុ៎ះ​ ​

ID: 636873180790711787

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤