ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

 ​[​១៤៦​]​ ​(​ព្រះ​មហាសត្ត​…​)​ ​បពិត្រ​ព្រះរាជា​ ​ផ្លូវ​ដើរចុះ​តែ​ជើង​ ​១​ ​នេះ​ ​មាន​ព្រៃ​ ​មាន​ពណ៌​ដូចជា​ផ្ទៃមេឃ​ ​ដ៏​ដេរដាស​ដោយ​ដើម​រលួសផ្អុង​នុ៎ះ​ ​ជាទី​នៅ​របស់​កោសិយ​គោត្ត​។​
 [​១៤៧​]​ ​(​អភិ​សម្ពុទ្ធ​គាថា​)​ ​លុះ​មហាឥសី​ពោល​ពាក្យ​នេះ​ទូល​ប្រាប់​ពួក​ក្សត្រិយ៍​ហើយ​ ​ប្រញាប់​ប្រញាល់​ចៀសចេញ​ទៅ​ ​(​កាន់​ស្រះ​អនោតត្ត​)​ ​តាមអាកាស​វេហាស៍​ ​មហាឥសី​ ​ក៏​បោសសំអាត​អាស្រម​ ​រៀបចំ​អាសនៈ​ ​ចូល​ទៅកាន់​បណ្ណសាលា​ហើយ​ជំរាប​បិតា​ឲ្យ​ជ្រាប​ថា​ ​បពិត្រ​មហាឥសី​ ​ព្រះរាជា​ទាំងនេះ​ ​មាន​ជាតិ​ខ្ពស់​ ​មានយស​ ​យាង​មក​ ​សូម​ព្រះបិតា​ចេញ​អំពី​អាស្រម​មក​គង់​ចាំ​ទទួល​។​ ​មហាឥសី​ ​ឮ​ពាក្យ​នោះ​របស់​កូន​នោះ​ហើយ​ ​ក៏​ប្រញាប់​ប្រញាល់​ ​ចេញ​អំពី​អាស្រម​ ​មក​អង្គុយ​ជិត​ទ្វារ​។​
 [​១៤៨​]​ ​កោសិយ​គោត្ត​តាបស​ ​បានឃើញ​ស្តេច​នោះ​ ​ដូចជា​រុងរឿង​ដោយ​តេជះ​ ​មាន​ពួក​ក្សត្រិយ៍​ហែហម​ ​កំពុង​យាង​មក​ ​ហើយ​បាន​ពោល​ពាក្យ​នេះ​ថា​ ​ស្គរ​ ​សម្ភោរ​ ​ស័ង្ខ​ ​ស្គរ​តូច​ ​និង​មហោរ​ធិ​ក​របស់​អ្នកណា​ញ៉ាំង​សេ្តច​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ​លើ​រថ​ ​ឲ្យ​រីករាយ​ទៅខាងមុខ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៨៥ | បន្ទាប់
ID: 636873184560047380
ទៅកាន់ទំព័រ៖