ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦១

 [​១៩៨​]​ ​ប្រយោជន៍​ទាំងអស់​ ​របស់​ពួក​ជន​អ្នកមាន​មិត្ត​ ​រមែង​សម្រេច​សេចក្តី​សុខ​យ៉ាងនេះ​ ​ដូចជា​ហង្ស​ឈ្មោះ​ធ​ត​រដ្ឋៈ​ ​និង​ហង្ស​ឈ្មោះ​សុ​មុ​ខៈ​ ​បាន​ហើរ​ចូល​ទៅ​រក​ពួក​ញាតិ​ដូច្នោះ​។​

​ចប់​ ​ចុល្ល​ហង្ស​ជាតក​ ​ទី១​។​


​មហា​ហំសជាត​ក​ ​ទី២​


 ​[​១៩៩​]​ ​(​រាជហង្ស​ពោល​ថា​)​ ​ហង្ស​ទាំងឡាយ​នេះ​ ​ត្រូវ​ភ័យ​គំរាម​ហើយ​ ​នាំគ្នា​ហើរ​ទៅ​ ​ម្នាល​សុ​មុ​ខៈ​ ​អ្នកមាន​ស្បែក​ដូច​មាស​ ​មាន​សម្បុរ​ដូច​មាស​ ​អ្នក​ចូរ​ហើរ​ទៅតាម​ប្រាថ្នា​ចុះ​។​ ​ពួក​បក្សី​ជា​ញាតិ​បាន​លះ​ចោល​នូវ​យើង​ ​ដែល​លុះអំណាច​នៃ​អន្ទាក់​តែម្នាក់ឯង​ ​មិន​អាល័យ​ហើរ​ទៅ​ ​អ្នក​ក្រាញ​នៅតែ​ម្នាក់ឯង​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ប្រសើរ​ជាង​ពួក​បក្សី​ ​អ្នក​ចូរ​ហើរ​ទៅចុះ​ ​ព្រោះថា​ ​ភាពជា​សំឡាញ់​នឹង​យើង​ដែល​ជាប់ចំណង​ ​មិន​មាន​ទេ​ ​អ្នក​កុំ​ធ្វើខ្លួន​ឲ្យ​សាបសូន្យ​ចាក​សេចក្តី​សុខ​ឡើយ​ ​ម្នាល​សុ​មុ​ខៈ​ ​អ្នក​ចូរ​ហើរ​ទៅតាម​ប្រាថ្នា​ចុះ​។​
 [​២០០​]​ ​(​ហង្ស​សេនាបតី​ឈ្មោះ​សុ​មុ​ខៈ​ពោល​ថា​)​ ​បពិត្រ​ព្រះបាទ​ធ​ត​រដ្ឋៈ​ ​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ ​សូម្បី​សេចក្តី​ទុក្ខ​គ្រប​សង្កត់​ហើយ​ ​ក៏​មិន​គប្បី​លះ​ចោល​ព្រះអង្គ​ ​ជីវិត​ ​ឬ​សេចក្តី​ស្លាប់​របស់​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ ​នឹង​មាន​ជាមួយ​ព្រះអង្គ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះបាទ​ធ​ត​រដ្ឋៈ​ ​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ ​សូម្បី​សេចក្តី​ទុក្ខ​គ្រប​សង្កត់​ហើយ​ ​ក៏​មិន​គប្បី​លះ​ចោល​ព្រះអង្គ​ ​ទាំង​ព្រះអង្គ​ ​ក៏​មិន​គួរ​ប្រកប​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ ​ក្នុង​អំពើ​មិន​ប្រសើរ​ទេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១១២ | បន្ទាប់
ID: 636873352951248806
ទៅកាន់ទំព័រ៖