ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦២

​ខ្ញុំ​ឯង​នឹង​ត្រឡប់ទៅ​ធ្វើកុសល​ដែល​បុគ្គល​ធ្វើ​ហើយ​ ​រមែង​ដល់​សេចក្តី​សុខ​ ​មិន​ក្តៅក្រហាយ​ខាងក្រោយ​ ​ឲ្យ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​ ​ដោយ​ការ​ឲ្យ​ផង​ ​ដោយ​ការ​ប្រព្រឹត្តិ​សើ្ម​ផង​ ​ដោយ​ការ​សង្រួម​ឥន្ទ្រិយ​ផង​ ​ដោយ​ការ​ទូន្មាន​នូវ​ឥន្រ្ទិយ​ផង​ ​ក្នុង​ពួក​មនុស្ស​។​
 ​[​២០៥​]​ ​មាត​លិ​ជា​ទេវ​សារថី​ដ៏​ចំរើន​ ​ជា​អ្នកមាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ដល់​យើង​ ​ព្រោះ​បាន​បង្ហាញ​នូវ​ឋាន​នៃ​សត្វ​អ្នកមាន​បុញ្ញកម្ម​ ​និង​ឋាន​នៃ​សត្វ​អ្នកមាន​បាបកម្ម​ទាំងឡាយ​។​
 [​២០៦​]​ ​ព្រះបាទ​នេមិ​ ​ទ្រង់​ជា​ឥស្សរៈ​ក្នុង​ដែន​វិទេហៈ​ ​គ្រប់គ្រង​ក្រុង​មិថិលា​ ​ទ្រង់​បាន​ពោល​ដូច្នេះហើយ​ ​(​ទើប​ទ្រង់​លាស​ក្ក​ទេវរាជ​ត្រឡប់​មក​មនុស្ស​វិញ​)​ ​ទ្រង់​បាន​បូជា​យញ្ញៈ​ដ៏​ច្រើន​ ​ហើយ​ទ្រង់​ចូល​ទៅ​រក​ការ​សង្រួម​ ​(​បព្វជ្ជា​)​។​

​ចប់​ ​នេមិរាជ​ជាតក​ ​ទី៤​។​

ថយ | ទំព័រទី ១០១ | បន្ទាប់
ID: 636873425894160902
ទៅកាន់ទំព័រ៖