ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦២

​ការ​នៅ​នៃ​ដំរី​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​ទី​មិន​មាន​ទឹក​ ​ឈោ្មះ​ថា​នៅក្នុង​ទី​មិនមែន​ប្រទេស​ ​(​យ៉ាងណាមិញ​)​ ​កាលបើ​យើង​នៅក្នុង​ទី​ជិត​នៃ​ពួក​មនុស្ស​អាក្រក់​ល្ងង់ខ្លៅ​ ​មិន​ចេះ​ ​មិនដឹង​ ​(​ឈ្មោះថា​នៅក្នុង​ទី​មិនមែន​ជា​ប្រទេស​ ​ក៏​ដូច្នោះឯង​)​។​ ​ហ្ឫទ័យ​របស់​យើង​ញ័ររន្ធត់​ ​ទាំង​មាត់​របស់​យើង​ក៏​សោះ​ស្ងួត​ ​យើង​មិនបាន​សេចក្តី​រលត់​ ​ដូច​ឈើ​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆេះ​ក្នុង​កណ្តាល​កំ​ដៅ​ថ្ងៃ​។​ ​ចង្រ្កាន​របស់​ជាងមាស​ឆេះ​តែ​ខាងក្នុង​ ​មិន​ឆេះ​ខាងក្រៅ​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ហ្ឫទ័យ​របស់​យើង​ ​ឆេះ​តែ​ខាងក្នុង​ ​មិន​ឆេះ​ខាងក្រៅ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​
​ [​២៥៤​]​ ​(​អភិ​សម្ពុទ្ធ​គាថា​.​.​.​)​ ​វេលា​នោះ​ ​មហោសធ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​មាន​ប្រាជ្ញា​ ​ឃើញ​ប្រយោជន៍​ជាប្រក្រតី​នោះ​ ​បានឃើញ​ព្រះបាទ​វិទេហៈ​ ​ទ្រង់​មាន​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​ទើប​ក្រាបបង្គំទូល​ថា​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ព្រះអង្គ​កុំ​ភ័យ​ឡើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ប្រសើរ​លើ​រថ​ ​ព្រះអង្គ​កុំ​ភ័យ​ឡើយ​ ​ទូលព្រះបង្គំ​នឹង​ដោះ​ព្រះអង្គ​ ​ដូច​គេ​ដោះ​ព្រះ​ចន្រ្ទ​ដែល​រាហូ​ចាប់​ហើយ​។​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ព្រះអង្គ​កុំ​ភ័យ​ឡើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ប្រសើរ​លើ​រថ​ ​ព្រះអង្គ​កុំ​ភ័យ​ឡើយ​ ​ទូលព្រះបង្គំ​នឹង​ដោះ​ព្រះអង្គ​ ​ដូច​គេ​ដោះ​ព្រះអាទិត្យ​ដែល​រាហូ​ចាប់​ហើយ​។​ ​

ID: 636873430311033533

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥