ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦២

 ​[​៥៤​]​ ​(​ព្រះ​មហាសត្វ​)​ ​ម្នាល​ទេវតា​ ​បុគ្គល​ណា​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ការងារ​មិន​គប្បី​សម្រេច​ដោយពិត​ ​ហើយ​មិន​រក្សា​ជីវិត​របស់​ខ្លួន​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​បើ​បន្ថយ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​គង់​ដឹង​ ​(​នូវ​ផល​នៃ​សេចក្តី​ខ្ជិល​នោះ​មិនខាន​)​។​ ​ម្នាល​ទេវតា​ ​បុគ្គល​ពួក​ខ្លះ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​(​កាល​ឃើញ​)​ ​នូវ​ផល​នៃ​សេចក្តី​ប្រា​ថា្ន​ហើយ​ ​រមែង​ប្រកប​នូវ​ការងារ​ទាំងឡាយ​ ​ការងារ​ទាំងនោះ​ ​សម្រេច​ខ្លះ​ ​មិន​សម្រេច​ខ្លះ​។​ ​ម្នាល​ទេវតា​ ​ក្រែង​អ្នក​បានឃើញ​ផល​នៃ​កម្ម​ដ៏​ជាក់ច្បាស់​ដោយខ្លួនឯង​ដែរ​ឬ​ ​ជន​ទាំងឡាយ​ដទៃ​លិចលង់​ហើយ​ ​ខ្ញុំ​នៅ​ឆ្លង​ ​ទាំង​បានឃើញ​នាង​ ​ដែល​ឋិតនៅ​ក្នុង​ទី​ជិត​នៃ​ខ្ញុំ​។​ ​ខ្ញុំ​នោះ​ ​នឹង​ព្យាយាម​តាម​សមគួរ​ដល់​សេចក្តី​អស់​អាច​ ​និង​សមគួរ​ដល់​កម្លាំង​ ​ខ្ញុំ​កាល​ទៅដល់​ត្រើយ​នៃ​សមុទ្រ​ ​នឹង​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ដែល​បុរស​គប្បី​ធ្វើ​។​ ​
 [​៥៥​]​ ​(​នាង​មណី​មេខលា​)​ ​កាល​មហាសមុទ្រ​មាន​អន្លង់​ទឹក​ដ៏​ជ្រៅ​ប្រមាណ​មិនបាន​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​យ៉ាងនេះ​ ​អ្នកណា​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ដោយ​ធម៌​ ​រមែង​មិន​លិច​ចុះ​ដោយ​កម្ម​ ​គឺ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ចិត្ត​របស់​អ្នក​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​ទីណា​ ​អ្នកនោះ​ ​ចូរ​ទៅ​ក្នុង​ទីនោះ​ចុះ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២២ | បន្ទាប់
ID: 636873392068056160
ទៅកាន់ទំព័រ៖