ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦២

កាលណា​អញ​នឹង​លះបង់​នូវ​បល្ល័ង្ក​កែវមណី​ ​មាន​ព្រំ​ជា​កម្រាល​ដ៏​វិចិត្រ​ ​ហើយ​បួស​ ​ការ​លះបង់​នោះ​ ​នឹង​សម្រេច​ក្នុង​កាលណា​ហ្ន៎​។​ ​កាលណា​អញ​នឹង​លះបង់​នូវ​សំពត់អំបោះ​ ​និង​សំពត់សូត្រ​ ​សំពត់​ទាំងឡាយ​ដែល​កើតអំពី​ដែន​ខោ​មៈ​ ​និង​កើតអំពី​ដែន​កោ​ទុម្ពរ​ ​ហើយ​បួស​ ​ការ​លះបង់​នោះ​ ​នឹង​សម្រេច​ក្នុង​កាលណា​ហ្ន៎​។​ ​កាលណា​អញ​នឹង​លះបង់​នូវ​ស្រះ​បោក្ខរណី​ទាំងឡាយ​ ​ជាទី​រីករាយ​ ​មាន​សត្វ​ចាក្រពាក​យំ​ទ្រហឹង​ ​ដេរដាស​ដោយ​ចង្កុលណី​ទាំងឡាយ​ផង​ ​ដោយ​ឈូក​ ​និង​ព្រលិត​ទាំងឡាយ​ផង​ ​ហើយ​បួស​ ​ការ​លះបង់​នោះ​ ​នឹង​សម្រេច​ក្នុង​កាលណា​ហ្ន៎​។​ ​កាលណា​អញ​នឹង​លះបង់​នូវ​ហ្វូង​ដំរី​មា​តង្គៈ​ ​ដែល​ស្អិតស្អាង​ដោយ​គ្រឿងអលង្ការ​គ្រប់មុខ​ ​មាន​ខ្សែ​ដង្គន់​មាស​ ​មាន​គ្រឿង​ស្អាង​ដោយ​បណ្តាញ​មាស​ ​ដែល​ហ្មដំរី​មាន​លំពែង​ស្នែងក្របី​ ​និង​កង្វេរ​ក្នុង​ដៃ​ ​ឡើងជិះ​ហើយ​ ​ហើយ​បួស​ ​ការ​លះបង់​នោះ​ ​នឹង​សម្រេច​ក្នុង​កាលណា​ហ្ន៎​។​ ​កាលណា​អញ​នឹង​លះបង់​នូវ​ហ្វូ​វ​សេះ​អាជានេយ្យ​អំពី​ជាតិ​ ​ជា​សេះ​សិន្ធព​ ​ដែល​ស្អិតស្អាង​ដោយ​គ្រឿងអលង្ការ​គ្រប់មុខ​ ​ជា​វាហនៈ​លឿន​ ​ដែល​អ្នកបង្ហាត់​សេះ​កាន់​ស៊ែ​ ​និង​ធ្នូ​ ​ឡើងជិះ​ហើយ​ ​ហើយ​បួស​ ​ការ​លះបង់​នោះ​ ​នឹង​សម្រេច​ក្នុង​កាលណា​ហ្ន៎​។​ ​កាលណា​អញ​នឹង​លះបង់​នូវ​ពួក​រថ​ ​ប្រដាប់​ហើយ​ ​មាន​ទង់​លើក​ហើយ​ ​ទាំង​បិទបាំង​ដោ​យសែ្ប​ក​ខ្លាដំបង​ ​និង​ខ្លាធំ​ ​ស្អិតស្អាង​ដោយ​គ្រឿងអលង្ការ​ទាំងពួង​ ​ដែល​ពួក​នាយ​សារថី​មាន​ធ្នូ​ ​និង​ខែល​ក្នុង​ដៃ​ ​ឡើងជិះ​ហើយ​ ​ហើយ​បួស​ ​ការ​លះបង់​នោះ​ ​នឹង​សម្រេច​ក្នុង​កាលណា​ហ្ន៎​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៨ | បន្ទាប់
ID: 636873393575552384
ទៅកាន់ទំព័រ៖