ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦២

 ​[​៦៦​]​ ​(​នារទ​តាបស​)​ ​សំឡេង​គឹកកង​នៃ​ជន​ច្រើន​នេះ​ ​តើ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​ស្រ្តី​នោះ​ជា​អ្វី​ ​លេង​ជាមួយ​ក្នុង​ព្រៃ​ ​ដូច​ក្នុង​ស្រុក​ ​បពិត្រ​សមណៈ​ ​ខ្ញុំ​សួរ​លោក​ថា​ ​មហាជន​នុ៎ះ​ ​ប្រជុំ​គ្នា​ដើម្បីអ្វី​។​
​ [​៦៧​]​ ​(​ព្រះរាជា​)​ ​ខ្ញុំ​កាល​លះបង់​នូវ​មហាជន​ ​ហើយ​ចេញទៅ​ ​បាន​ជាម​ហា​ជន​ប្រជុំ​គ្នា​ក្នុង​ទីនេះ​ ​ខ្ញុំ​កន្លង​នូវ​ដែន​ ​គឺ​កិលេស​ ​ហើយ​ទៅ​បួស​ដើម្បី​បាន​នូវ​មោន​ធម៌​ ​(​ពោល​គឺ​ ​ញាណ​របស់​អ​នាគា​រិយៈ​)​ ​មុនី​ ​ខ្ញុំ​កាល​ទៅកាន់​ទី​ច្រឡូកច្រឡំ​ដោយ​សេចក្តី​រីករាយ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នកដឹង​ទើប​សួរ​ឬ​ ​(​ឬមិន​ដឹង​)​។​
​ [​៦៨​]​ ​(​នារទ​តាបស​)​ ​ព្រះអង្គ​កាល​ទ្រទ្រង់នូវ​សរីរៈ​នេះ​ ​កុំ​សំគាល់​ថា​ ​អញ​ឆ្លង​កិលេស​ហើយ​ដូច្នេះ​ ​កម្ម​ ​(​គឺ​កិលេស​)​ ​នេះ​ ​បុគ្គល​មិន​គប្បី​ឆ្លង​បានទេ​ ​ព្រោះថា​ ​សេចក្តី​អន្តរាយ​មាន​ច្រើន​។​
​ [​៦៩​]​ ​(​ព្រះរាជា​)​ ​ខ្ញុំ​ណា​មិន​ប្រាថ្នា​នូវ​កាម​ទាំងឡាយ​ក្នុង​មនុស្សលោក​ ​ដែល​បុគ្គល​ឃើញ​ហើយ​ ​មិន​ប្រាថ្នា​នូវ​កាម​ទាំងឡាយ​ក្នុង​ទេវលោក​ ​ដែល​បុគ្គល​មិនឃើញ​ហើយ​ ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ដូ​ចមេ្តច​ហ្ន៎​ ​នឹង​មានដល់​ខ្ញុំ​នោះ​ ​មាន​កិរិយា​ទៅ​យ៉ាងនេះ​។​
​ [​៧០​]​ ​(​នារទ​តាបស​)​ ​ដ្បិតថា​ ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ ​តាំង​ឡើង​ច្រើន​ ​គឺ​ការ​ដេកលក់​ ​សេចក្តី​ខ្ជិល​ ​ការ​មិត​ពត់​ ​សេចក្តី​អផ្សុក​ ​ការ​ពុលបាយ​ ​តំា​ងនៅ​ក្នុង​សរីរៈ​ ​រមែង​កើត​ ​(​ក្នុង​សរីរៈ​វិញ​)​។​

ID: 636873396249515325

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥