ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦២

 [​១២៨​]​ ​(​មហាសត្ត​.​.​.​)​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​(​សត្វលោក​)​ ​តែង​សំគាល់​នូវ​បុរស​ដែល​មាន​វេទនា​ធ្ងន់​ ​តែ​នៅ​រស់​ ​ឬ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ក្នុងចិត្ត​ ​ធ្លាក់ចុះ​ក្នុង​ភវ​ង្គ​ ​ដែល​នៅ​រស់​ថា​ ​ស្លាប់​។​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​(​សត្វលោក​)​ ​តែង​សំគាល់​នូវ​បុរស​ដែល​មាន​វេទនា​ធ្ងន់​ ​តែ​នៅ​រស់​ ​ឬ​ចូល​និរោធ​នៅ​រស់​នោះ​ ​ថា​ស្លាប់​ហើយ​។​
 [​១២៩​]​ ​សត្វ​ណា​ ​តែង​ចិញ្ចឹម​នូវ​មាតា​ ​និង​បិតា​ដោយ​ធម៌​ ​ទេវតា​ទាំងឡាយ​ ​តែង​រក្សា​នូវ​សត្វ​ ​អ្នក​ចិញ្ចឹម​មាតាបិតា​នោះ​។​ ​សត្វ​ណា​ ​តែង​ចិញ្ចឹម​មាតា​ ​និង​បិតា​ដោយ​ធម៌​ ​បណ្ឌិត​ទាំងឡាយ​ក្នុង​លោក​នេះឯង​ ​តែង​សរសើរ​នូវ​សត្វ​នោះ​ ​សត្វ​នោះ​ ​លុះ​លះបង់​លោក​នេះ​ទៅ​ ​រមែង​រីករាយ​ក្នុង​ស្ថានសួគ៌​។​
 [​១៣០​]​ ​(​ព្រះបាទ​បិ​លយ​ក្ខ​.​.​.​)​ ​ខ្ញុំ​រឹងរឹត​តែ​វងេ្វង​ ​ភ័ន្តភាំង​ស្មារតី​ ​ងងឹតងងល់​សព្វ​ទិសានុទិស​ ​ម្នាល​សាមៈ​ ​ខ្ញុំ​សូម​យក​អ្នកជា​ទីពឹង​ ​អ្នក​ចូរ​ជាទី​ពឹង​របស់ខ្ញុំ​។​
 [​១៣១​]​ ​(​មហាសត្ត​.​.​.​)​ ​បពិត្រមហារាជ​ជា​ក្សត្រ​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ចំពោះ​មាតា​ ​និង​បិតា​ ​បពិត្រ​ព្រះរាជា​ ​លុះ​ព្រះអង្គ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ក្នុង​លោក​នេះ​ហើយ​ ​នឹង​ទៅកាន់​ឋានសួគ៌​។​ ​បពិត្រមហារាជ​ជា​ក្សត្រ​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ចំពោះ​បុត្ត​ ​និង​ភរិយា​ ​បពិត្រ​ព្រះរាជា​ ​លុះ​ព្រះអង្គ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ក្នុង​លោក​នេះ​ហើយ​ ​នឹង​ទៅកាន់​ឋានសួគ៌​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៦៥ | បន្ទាប់
ID: 636873402335913448
ទៅកាន់ទំព័រ៖