ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦២

មហាជន​កជា​ត​ក​ ​ទី២​


 [​៤៩​]​ ​(​នាង​ទេវ​ធី​តា​ឈោ្មះ​មណី​មេខលា​សួរ​ថា​)​ ​បុគ្គល​ណា​នេះ​ ​កាល​មិនឃើញ​ត្រើយ​ ​ក៏​ព្យាយាម​ ​(​ហែល​)​ ​ក្នុង​កណ្តាល​សមុទ្រ​ ​អ្នកដឹង​នូវ​អំណាច​នៃ​ប្រយោជន៍​ដូ​ចមេ្តច​ ​ក៏​ព្យាយាម​ក្រៃពេក​ម្ល៉េះ​។​ ​
 [​៥០​]​ ​(​ព្រះ​មហាសត្វ​ត្រាស់​តប​ថា​)​ ​មា្នល​ទេវតា​ ​ខ្ញុំ​ពិចារណា​នូវ​វត្ត​នៃ​សត្វលោក​ ​និង​អានិសង្ស​នៃ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ព្រោះ​ហេតុ​ដូច​ច្នោះ​ ​ខ្ញុំ​សូម្បី​មិនឃើញ​ត្រើយ​ ​ក៏​នៅតែ​ព្យាយាម​ក្នុង​កណ្តាល​សមុទ្រ​។​
 [​៥១​]​ ​(​នាង​មណី​មេខលា​)​ ​អ្នក​មិនឃើញ​ត្រើយ​នៃ​សមុទ្រ​ដ៏​ជ្រៅ​ប្រមាណ​មិនបាន​ ​ការ​ព្យាយាម​តាម​កម្លាំង​បុរស​របស់​អ្នក​ ​ជា​ព្យាយាម​សោះសូន្យ​ទទេ​ ​អ្នក​មិនដល់​នូវ​ត្រើយ​ទេ​ ​មុខ​ជា​នឹង​ស្លាប់​។​
 [​៥២​]​ ​(​ព្រះ​មហាសត្វ​)​ ​បុគ្គល​ធ្វើ​នូវ​កិច្ច​របស់​បុរស​ ​ទើប​ជា​អ្នក​មិន​មាន​បំណុល​ ​(​ក្នុង​រវាង​)​ ​ពួក​ញាតិ​ ​ពួក​ទេវតា​ ​និង​ពួក​បិតា​ ​(​ព្រហ្ម​)​ ​ទាំង​មិន​ក្តៅក្រហាយ​ក្នុង​កាល​ជា​ខាងក្រោយ​។​
 ​[​៥៣​]​ ​(​នាង​មណី​មេខលា​)​ ​ការងារ​ណា​ ​មិន​គប្បី​សម្រេច​ ​(​ដោយ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ទេ​)​ ​ការងារ​នោះ​ ​ជា​របស់​ឥត​ផល​ ​មាន​សេចក្តី​លំបាក​ជា​កម្រៃ​ ​សេចក្តី​ស្លាប់​ ​រមែង​សម្រេច​ដល់​បុគ្គល​ណា​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​មានប្រយោជន៍​ដូ​ចមេ្តច​ដោយ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ក្នុង​ការងារ​នោះ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២១ | បន្ទាប់
ID: 636873391860044262
ទៅកាន់ទំព័រ៖