ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៣

ខ្ញុំម្ចាស់​នឹង​យក​ទ្រូង​រុល​វែ​កដើម​អំពៅព្រៃ​ ស្បូវភ្លាំង ស្មៅ​សសិត​ ស្មៅ​រណ្តាស ស្មៅ​យាប្លង និ​ងស្មៅ​ដំណេក​ទន្សាយ​ (ដើរមុខ​ព្រះ​វេស្សន្តរ​ជា​ប្តី​ខ្ញុំ​ម្ចា​ស់​) ខ្ញុំ​ម្ចា​ស់​នឹង​នាំ​ព្រះ​ភស្តា​ទៅ​មិន​ឲ្យ​លំបាក។ កុមារី​រមែង​បាន​ប្តី​ដោយ​កា​រប្រ​ព្រឹ​ត្តិ​វត្ត​ដ៏​ច្រើន​ គឺ​ដោយ​ការ​បិទ​ពោះ​ (បន្ថយ​អាហារ​ឲ្យ​ពោះ​តូច​) ដោយ​ការ​ដំ​ចងេ្កះ​ ដោយ​ឈើ​មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ចងា្ក​គោ និ​ងការ​រឹ​តចងេ្កះ​ខ្លួន​ដោយ​ឈ្នួ​ត (ធើ្វ​ឲ្យ​ចងេ្កះ​រៀវ​) ដោយ​ការ​បំរើ​ភើ្លង​ (អាំង​ភើ្លង​) និ​ងដោយ​ការ​ដុសលាង​សំអាត​ដោយ​ទឹក ភាព​ជា​ស្រ្តី​មេម៉ាយ រមែង​កៅ្ត​ក្រហាយ​ក្នុង​លោក​ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ប្រសើរ​ក្នុង​រថ​ ខ្ញុំ​មា្ចស់​នឹង​ទៅ​ពុំខាន​ឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត​ បុរស​មិន​គួរ​បរិភោគ​របស់​សំណល់​អំពី​ស្រ្តី​មេម៉ាយ​នោះ​ បុរស​ណា សូម្បី​ (មាន​ជាតិ​ទាប បុរស​នោះ​) ក៏​ចាប់ដៃ​ទង់ទាញ​ស្រ្តី​មេម៉ាយ​នោះ​ ដែល​មិន​បា្រ​ថ្នា​ផង ភាពជា​ស្រ្តី​មេម៉ាយ រមែង​កៅ្ត​ក្រហាយ​ក្នុង​លោក​ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ប្រសើរ​ក្នុង​រថ​ ខ្ញុំម្ចាស់​នឹង​ទៅ​ពុំខាន​ឡើយ។ បុរស​តែង​ឲ្យ​សេចក្តី​ទុក្ខ​យ៉ាងច្រើន​លើសលុប​ ដោយ​ការ​ចាប់​សក់ក​ញ្ឆ​ក់​ឡើង ដោយ​ការ​ផ្តួល​លើ​ផែនដី​ ហើ​យក៏​មិន​ដើរចេញ​ទៅណា​ (នៅ​ឈរ​មើល​ព្រ​ងើយ​) ភាពជា​ស្រ្តី​មេម៉ាយ​ រមែង​កៅ្ត​ក្រហាយ​ក្នុង​លោក​ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ប្រសើរ​ក្នុង​រថ​ ខ្ញុំម្ចាស់​នឹង​ទៅ​មិនខាន​ឡើយ។
ថយ | ទំព័រទី ១២៣ | បន្ទាប់
ID: 637344853652796621
ទៅកាន់ទំព័រ៖